/e71fee51fe3688f662d543df219015028a3d0af4/53616c7465645f5f70782c8aab4b47c688e1a40afae6e7e58798a8c5159ad9709d8b714ae3f5a3ae8dfd817c571a5c5f3ba1a68acd07d92e6485b00a17b3d902d651405a3f18ee77d41a38ac7bc9892cf9e2f941176420394833c15a045bee8bf633ae1c6e1af2b6937a8598fa7250fe.jpg "eliz-can")
Türk toplumunda erkekler kendine muhtaç kadın profiline alışkınlar. (severim de döverim de, kafaları) diğer bir ifadeyle kadın kendine sunulanla yetinmek zorunda kalıyordu. toplumun yüklediği rollere bürünüyordu(yemek, çamaşır, bulaşık, çocuk vsvs) erkekler ise aksine daha özgür yetiştiriliyordu, daha az sorumluluk alıyordu. kadınların da koca evi ve baba evi dışında gidebilecekleri başka bir seçenekleri yoktu.
Günümüze gelindiğinde ise kadınların bir çoğu erkeklere muhtaç profilinden sıyrıldı. ailesini dahi karşısına alıp, kendi düzenini kurabiliyor, devlet politikaları, sığınma evleri gibi seçenekler var.
kadınlar artık yürütemediklerinde , kendi ayaklarının üzerinde durup, kendi parasını kazanarak hayata devam edebilmeyi seçiyor.
Artık Türkiye'de de pek çok ülkede olduğu gibi kadın profili daha güçlü.
27 yaşında mantık evliliği yapıp, 28 yaşında ruhsal yaralar alarak hayata boşanmış devam eden bir insan olarak söyleyebileceğim şey ise '' dört duvar arasında yaşanan mahremde yaşananların insanlara kelimelerle yaşanamayacak kadar zarar verebildiği''