/3f29b94af118c35a4262fd40ec784376a26c07ca/53616c7465645f5f54570809b36a18afe3f0d8ff2ee7bfcc8568c8afb258a8fa72fe4a2fd397e2c8847094ceef3b866f465dc85f5a27f2af54bf203a8b0068d1e2c02f7881cdbe9f04b31a607a43ff40d9e60b0f5b806ac1c2f659ef9b1dda82d25b3ef25e7d1663687e4c054365aa54.jpg "detokssuyu")
Benim ilkokulda hoşlandığım çocuk karate yapıyordu. Tam olarak hatırlamıyorum ama profesyoneldi galiba. Antrenörü babasıydı ve çocuk okula çok az geliyordu. Müsabakaları falan oluyordu. Öğretmenimiz ve okul da imtiyaz gösteriyorlar çocuğa tabii. Yaşayanlar bilir o hüznü o toksik durumu. Pazar banyosunu yap, temiz temiz önlüğünü giy, saçını bir gece önceden ör, mutlu mutlu okula git ve görmek istediğin tek insanı görme. Genelde o gün de grup çalışmaları falan olur. Sıralar U şeklinde düzene sokulur. Öğrenciler birbirleri ile daha çok iletişim kurarlar, daha çok eğlenirler. Boş geçen dersler olur. Okulda konser falan bile olabilir. Duygu durumlarından duygu durumlarına sürüklendiğim bir gün olurdu genelde benim için bu okul günleri.
/e63a397a01dbe8fdbeed28a2d3e23423c4221174/53616c7465645f5f971c22ccaf092426ad9b08caa65585f8fd8507ac7a8581bc031cb24092050e48899dc0a4af88668690ededaa77e53948574f2ae3449483f26785aee43037f783eab77703aeb900468446b9946572c4d5fdbce0a062096da14dc02bc40641e2892a01c531715bcf04.jpg)