/17f110c9e5d1dcb940e74d8f36a239baef3e5f16/53616c7465645f5fbf5aeb6fc5083c34d4071deabf3cab40b1cb739dce39baafaa4c4ab670661731d71b497316a953f83537a847165b895c462d42fa094599354714ecf3dcf26120dd4c87a662fab0f0152d04d6fa85490e8eb1d78e2833d1008f29bd40e03302e87c796fba8dbf2937.png "diocubacito")
Ben Deniz. Kardeşimle birlikte Tayland da denize sıfır bir Türk köyünün kumsalındayız .Kumsalda tayland'lı bir kabile var. Kardeşim kumda oynarken ben de denize ayaklarımı sokuyorum .Yanıma kabileden bir türk geliyor
''selam'' diyor
''merhaba'' diyorum. yanıma oturuyor.
''Deniz çok güzel değil mi ? Sanki dünyada değilmişiz gibi.''
''Evet... Dalgaların şarkısına martılar eşlik ediyor sanki .''
''Bizim buralar da çok güzeldir. Adın ne?''
''Deniz''
''Ben de Umut , Memnun oldum'' dedi güneşi kıskandırabilecek bir gülümseme ile.
''Yürüyelim mi?'' dedi
''Olur''
...
Sahilde yürürken karşımıza kabileden 2 tane kaslı abla çıkıyor. Bakışlarından bir terslik olduğunu anlayabiliyorum.
''Deniz koş koş koş'' diyor Umut elimi tutarken .
Koşmaya başlıyoruz.
''kabileye gitmemiz lazım .Bunlar buranın arızaları .Eğer denizden gidersek ,hem izimizi kaybettiririz hem de daha çabuk ulaşırız'' diyor.
''Tamam hadi.'' Denize giderken Mutlu Gündüz yerini Hüzünlü Gece'ye bırakıyor yerini . Birden Umutla ellerimiz kopuyor.Ve umut gözden kayboluyor.
''Umut ! Umut!''
''Deniz! bekle geliyorum seni bırakmadım! ''
O sırada korkuyla karışık üşüyen ben titremeye başlıyorum ve ayağıma kramp giriyor . Ama ben sadece bekleyebiliyorum . Birden belimde bir ısı hissediyorum .
''İyi misin ?'' Diyor umut endişeli bir yüz ifadesi ile.
''Ayağıma kramp girdi. Kaldım burada yaa!''
''Hahhahah Kalmadın çıkarız kıyıya .'' diyor ve onun eli benim belimde, benim elim onun boynunda kıyıya çıkıyoruz . Kıyıya çıkınca ayağım çoktan açılmış oluyor ve yürüyebiliyorum. Kabileye gidiyoruz Aydınlığın Karanlığı'nın vaktinde. Kabileye varınca bir tane banka oturuyoruz nefes nefese . O an aklıma kumsalın yanına -bir geri zekalı akılla- bıraktığım 12 yaşındaki kardeşim geliyor.
''Hakan!?''
''Nerede hakan Deniz !? ''
''kumsala bırakmıştım'' dediğim sırada koşuyorduk . Ve hakan yoktu!
''HAKAAAN! NEREDESİN!?'' diyorum ama bulamıyorum hakanı .birden suların çekildiğini fark edip telaşla denize koşuyorum.
''Hakaan!''aklıma kabile geliyor . sudan çıkıp kabileye koşuyorum.
''Hakan burada mı ?'' teyze gülerek benle dalga geçiyor
''Bilmem burada mı?'' Hakanın teyzenin yanında kıvrılıp uyumuş olduğunu o an fark ediyorum. İçime sular serpiliyor.
''Teşekkür ederim'' Deyip ayağa kalkıp Umut'un yanına gidiyorum. umut kardeşimin kabilede olduğunu fark etmiş olacak ki bir banka oturmuştu. Yanına oturuyorum 1-2 saniye sonra yanağına bir öpücük kondurup başımı omzuna koyuyorum.
''Teşekkür ederim'' başımı omzu ile boynunun arasın alıp saçlarımdan öpüyor.
''Bir şey değil''