/c7516478d533fe49f8049fa980057629e639b91e/53616c7465645f5f5d0e21f4d4121574da116b91d9114748d3aedfadb29eb9452cc2660ffb44d38008e7395e90577259eccfebfacbd9cbc4dee98d7eb8e9bd87a957a7ac7dc2d7ef96ab585d5fc41a6351bea835fc51388f451c659fb806b7b053e2dbdc53ec468f88b82dce1d26f6e1.jpg "tsukyomi")
Cidden çok düşündün mü şu çıkarımı yapabilmek için? Herkesin acı eşiği farklıdır. Senin kaldırabileceğin yükü başkası kaldıramaz, sen sevmeyebilirsin ama karşıdaki çok sever. Sevdiğim kadını kaybetmiş bir insanım, çok sevdiğim biri elimden tutup kaldırmasaydı bugün ölümümün üstünden 3 yıl geçmişti. Romantizmden kaynaklanmıyor bu, içeride açtığı dolmaz boşluktan, en değerli varlığını kaybetmenin yarattığı ağır depresyondan kaynaklanıyor. Direkt 'öğrenilmiş çaresizlik, salaklık, gençlik' diye yargılamayın, önce bir düşünün. Olayı desteklemiyorum bu arada, sadece psikolojik yönüne bakıyorum.