/b889da1dbcedc1fe3fb2d583eb96be8ebc6119b4/53616c7465645f5f436b5b1c319829bbaab398f6c65ca741fb49b8402a0754dcaab3dc05db6581768e8995c6d3624d3bdffb36b08f5e39d5396ed8a1ca76e277b7fe227049ee3887c23eba4e6e573a9fe8538e997e7ce7556bf00a161e1f8bde5ab6030e0c557bc93771dc8b2cc2bf2f.png "peripedia")
Öncesinde de zaman zaman konuşuluyordu bu konu ama Hazal Kaya'nın çıkışı ile gündemi bir hayli meşgul etti. Anneliğin, anne olmanın süslenmiş, abartılmış ve kutsanmış olmasını eleştirdi kendisi. Dediğim gibi öncesinde de anneliğin bu denli abartılmasının kadına psikolojik şiddet olduğu birçok kez konuşuldu. Anne olamayan ya da olmak istemeyen kadınların daha az kadın olduğu hatta tam anlamıyla bir kadın bir anne olmaması görüşünden kaynaklanıyor bu eleştiriler aslında. "Doğurmak istemeyebilirdim. Bu beni daha az kadın yapmazdı." diyor Hazal Kaya ki haklı. Ne yazık ki toplumda anne olanın daha değerli bir kadın olduğu görüşü oldukça hakim. "Anneliğin kutsanmasından çok rahatsız oluyorum. Bunun da kadınlara bir baskının yolu olduğunu düşünüyorum." diyor ve evet bugün her evli çifte özellikle kadınlar üzerinden "Çocuk ne zaman?" sorusu bunun kanıtı. Çocuğunuz olduğunda daha değerli olacağınız, hayatınızın anlam bulacağı ve benzeri görüşlerle temelleniyor bu durum da. Tüm bunların yani anne olanın kutsanması kadının üzerinde bir yük oluşturması çok normal değil mi? Bu da bir psikolojik şiddet değil mi?
/124b50fd65e767015778ce71222e3c3fb1c654ad/53616c7465645f5f57d84f754a233fdaaa84bc73ee3a4ff63e18d3db42b3f1dc4ed4763b7cb1091af5079cd4afe7371e20bb77443416952f8e31d790e5f4c29a1fe526203f6e578b94b6bb388f79d3bdfe39372dd539026a0e33e9a53ee43a46fa687680dc7e0e1bfd22b4b2c30996c0.jpg)