/c7516478d533fe49f8049fa980057629e639b91e/53616c7465645f5f5d0e21f4d4121574da116b91d9114748d3aedfadb29eb9452cc2660ffb44d38008e7395e90577259eccfebfacbd9cbc4dee98d7eb8e9bd87a957a7ac7dc2d7ef96ab585d5fc41a6351bea835fc51388f451c659fb806b7b053e2dbdc53ec468f88b82dce1d26f6e1.jpg "tsukyomi")
Atom bombası yemeye benzer bu durum. Bomba tam kalbine düşmüştür. Önce insanların yaydığı şerefsizlik radyasyonundan zehirlenirsin, sonra toparlanıp onarmaya başlarsın. Yeni binalar, yeni yaşam yerleri inşa edersin kendi kendine. Ama bombanın düştüğü yerde ot bitmez artık, ayrıca o radyasyon sana mis gibi bir tümör hediye etmiştir. Ayakta durmaya çalıştıkça, açıldıkça gizli gizli büyür o tümör. Leş bir şeydir aslında da, kendimizi kandırmayı seviyoruz işte.