/f068618d244e227a9517d2800dad14d94528bb13/53616c7465645f5f2b21c35ac730a179b8734a2d316638272a244be5f5a6145bada498d1d936d4d0807991ec239969ac769a271500f967e2d6ecf80aedcb53b3cf8202fda87acc775885d3507e1424616beec853b79c23eb4b6816148747f4f14220c10d5f5912fbc5613ec9d8f73bb1.jpg "ceviz-agaci")
Canlarım yaş 35.01 olunca insan etrafındaki leri ya temizliyor yada etrafındakiler kaçıyor. Bir bakıyorsun çevren kalabalık üşüşmüşler iyiler kötüler.. sarhoş gibi oluyorsun. Hayat bu ayılınca iyiler az kalmış kötüler iyi yanlarını koparmış gitmiş.
Sonra işte yavaş yavaş yalnizlasmaya başlıyorsun. Orta yaştaysan herşeyi kıskanmaya neden böyle değilim demeye başlıyorsun.
Birileri beni sevsin önemsesin hissedeyim diyorsun. Eğer bir numaran varsa ve bunu milletin gözüne sokuyorsan kraliçe benim gibi arka sıradan ellerin titreyerek ve omuzların düşük izliyorsan silinip giden oluyorsun..
Bir de şu var acaba benim canımı yakanlar beni hatirliyormu. Sizce canımızı yakanlar bizi unuttularmi