/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "ezgizm")
Sizin görüşünüze göre yorum yapayım, kaybettiysen yeni bir savaş başlat. Savaşın sonucu zaten belli kazanan hayat olacak lakin önemli olan savaş esnasında kimin kazandığı. Bir de kendi görüşümle yorum yapayım. Hayat düşmanınız değildir, savaşmak zorunda değilsiniz. Hayatı sadece yaşayın. Acısıyla tatlısıyla... Ben uzunca bir süre antidepresan ve uyku ilacı kullandım. Yan etkileri ağır olunca doktor kontrolüne gidemeden bıraktım. (Bu sadece bende oldu. Antidepresanlar bedene zarar vermez.) Hayatla savaşıp o kazanmasın diye intihar ettiğim oldu. Ama zamanla anladım ki hayat savaşmak için değil her zerresini yaşamak için var. İlaçlar sizi daha sakin ve gevşemiş bir hale getirecek. Bu süreçte psikolojik bir destekle de sakince yaşamınızı kontrolünüz altına alabilirsiniz.