/9220305687163ae3f4603357018c03d2efcd3b28/53616c7465645f5f3f740af76bb60aab889d4d03dc815a0c61256abc175c5e1dc100f328bd199717742461beb7ebd9bb40f7a1527dde22c48581afe7c74128264b548b72962be0e4ebaa1eb66e3c5e5a6b1b900586f245bc66d0319bae252ee40115daa177f5d92095a14aad94b6dd7f.png "sairsel")
Yıllar önce bu durumu yaşadım. Beraber staj yaptığım arkadaşıma aşık oldum. Ne yaptım ne ettiysem bir türlü açılamadım.
Evde, yolda ve iş yerinde kaç kere prova yapıyordum şöyle yaparım böyle söylerim diyordum ama karşısına geçipte gözlerine bakınca kalbim göğüs kafesimden fırlayacakmışçasına atıyor, elimi ayağımı nereye koyacağımı şaşırıyordum. Bir bakışı bir gülüşü beni olduğum yere çiviliyor, öylece bakakalıyordum.
Yıllarca bu pişmanlık içimden çıkmadı. Kendimi bu konuda hiç affetmedim. Çok sonradan haber gönderme imkanım oldu ama olumsuz yanıt verdi. En azından bir cevap almıştım ama o ilk anda açılamamak bana çok koydu.