/a5a0437be48c493c8d2722ddd7e2f205fd581b7a/53616c7465645f5f39679f1cb2ac0c484bef2a45529eb551fb7d5e53290bc445ed25dc1580a19d3953e40ac708c3db453b4c2a209ce7739a8d1979e4658038b3ba49c46c6f9bd0f61a541bca7bc945b0c15c99c3bc6974ace048f776f9ef12fe6222f0e200553a8771209046c8e189fd.png "camparice")
Dünya üzerindeki tüm anneleri ortak paydada buluşturan bir özellik varsa o da çocuklarının en gözde en değer verdiği eşyalarını, onlara hiç sormadan, çocukları okuldayken bir gün ansızın o eşyaları paçavraymışçasına çöpe atmaktır...
Bu çöpe atılanlar eşi benzeri olmayan kazaklar mı olmadı, bebekliğin en sevilen oyuncakları mı olmadı... Seneler sonra o eşya akla gelip arandığında da, kaybolan eşyalar sorumlu şefi anneye o nadide parçanın nerede olduğu sorulduğunda büyük bir pişkinlikle size "e ben verdim onu, serap teyzenin çocuğu büyüyordu yazık o da çocuk oynasın. hem napcaktın bunca sene aklına gelmemiş şimdi mi değere bindi? pesss" gibi heves kırıcı sözlerle karşılık verir.
En sevdiğim ninja kaplumbağam bu şekilde başka bir velet terör şebekesinin eline düşmüştü... Sizin unutamadığınız eşyalarınız neler?
/04cd44d99330f19b97755e890a25f5d982cf3ada/53616c7465645f5f95b455c857a51490d556fd7432326a044b553889cbf031f3f8193075456d69795be5b8d3760d88011d2a78a1b005014cb55beadb885d169117f542c6eaaf6b80799470aaca62417e8b79cebae409947907706e26940bb87d8ecf166384281ac30df0a428cd63a868.jpg)