/bb3012e2a7e916001b7f2add6a0174cd37fce528/53616c7465645f5f7015d3da5c4c07abeda3000994df00de36b81954297455ff0795e51f632f11e61781238c8c4feec13360c895bd9bdbc8f5d9ffc0041e80852f6f2153ec9ec59a2762a0a84737af2022084b34b6a14d44e21080a2f481c07bd12f3c564b6f65aafcb57008cd8af368.jpg "gizemino")
En sevmediğim şeylerden biri uzun süre görüşmediğin arkadaş grubuyla toplanıyorsun ve ekipten biri yanında tanımadığın birini getiriyor. Tam böyle eski günleri yad edeceksin ya da arkadaş gündeminizde olan bir konu hakkında konuşacaksın, o yabancı böyle gözlerinin içine bakıyor. Konuşmaya katması bir dert, birbirine alışması bir dert. Asla kabullenemiyorum ya. Hele böyle önemli bir şey konuşmak için toplanılmışsa falan gerçekten tahammül edemiyorum. Yani ne o girdiği ortamdan mutlu oluyor, ne de sen o olduğu için ortamda rahat konuşamıyorsun. Garip bir döngü. Ya zor durumda olursunuz getirirsin de bazı arkadaşlarım da gerçekten bunu bir alışkanlık haline getiriyor. İnsanlar beni de arkadaş canlısı olmamakla suçluyor. Yani arkadaşlar sizce de rahatsız edici bir durum değil mi? Ben mi çok abartıyorum?
/0a03f472967e86647f6cde02eddd6217a0d3b595/53616c7465645f5f6d6bd2c9ce348ab97aca1a24733c9287804594919970bfec36d6be41d19bd7b153b4ceea2fc8ce1e986d55505f704bcf4d692ff1cfc0b614e5c4bef5ff8dcc360e6ac2b5a7fa05bc5b2f5125ab544155ff4554e846e70ed5da98336e4097d411235c6cf968819295.jpeg)