/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "redblack")
Böyle caniler yuzunden paranoya yaşar hale geldim, yolda bir kadinin arkasindan gidiyorsam yanindan gecmek icin hizlaniyorum korkmasin diye, yolda gordugum dünya tatlisi çocuklara şebeklik yapıp severken, ailesi tedirgin olacak diye gülümseyemiyorum bile. Müşterilerimi güler yüzle karsilayip kullanim talimatlarini yuzlerine bakarak anlatirken, şimdi paketlerken anlatip minimum göz temasi kuruyorum rahatsiz olabilirler düşüncesi ile. Yine canlara kiyiliyor, yine ailelerin yuregi yaniyor, yine ıslah olmuyorlar, yine bitmiyor...