/3f29b94af118c35a4262fd40ec784376a26c07ca/53616c7465645f5f54570809b36a18afe3f0d8ff2ee7bfcc8568c8afb258a8fa72fe4a2fd397e2c8847094ceef3b866f465dc85f5a27f2af54bf203a8b0068d1e2c02f7881cdbe9f04b31a607a43ff40d9e60b0f5b806ac1c2f659ef9b1dda82d25b3ef25e7d1663687e4c054365aa54.jpg "detokssuyu")
Gülmeyin bana sakın ama ilkokul birinci sınıfta öyle bir duygu yaşadım ki. Böyle ciddi ciddi bir ilişki içerisinde aşk denen duyguyu tatmadım hayatımda hiç. Ama o çocuğa hissettiklerim çok kuvvetliydi. Bakışı, gülüşü, her bir mimiği hala aklımdadır. Platoniklerin platoniği bir durum yani. İlkokul birinci sınıftan bahsediyorum. Bunun aşk olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam. Sarışın, dünya tatlısı bir çocuktu, 23 nisan gösterimizde eşimdi, birkaç fotoğrafımız var birlikte arada bakarım. Sosyal medyadan ulaşmak hiç istemedim soranlar olursa bir açıklama olsun bu da. Çünkü onun benim adımı hatırladığını dahi düşünmüyorum. Hiçbir zaman ilgisini çekmediğini biliyorum.