/cb3d3c9e00567558e12913fdd7242abb199517b7/53616c7465645f5f3aff6045b752cb0f6d46ab6326eda90b89bdf88c13426facb4c408ef73049f5ac975bb11d711a172591896ba573d31e90a47be1a77386db23c0416e66e79f0ae5510f9f3bc0c7d7ced742806c5adbe6a3852774b9487d42f9bda943d58a05ca09d5d0dc48776d39c.jpg "dipsiz")
Sendika üyeliği başka, tabii ki hakkını arayacak bu en doğal hakkı. Ben buna bir şey demem diyemem haddim değil.
Ben sadece bu kapıcının, yaptığı terbiyesizliğin etikliğini tartışmak istiyorum.
Annem çardakta, nursel teyze adında hasta bir kadının derdini dinliyordu. Nursel teyze adlı hasta ve yaşlı kadın, gelini ayşe hanımdan şikayet ediyordu. Gelini ayşe hanımın onu bakmamasından filan. Yanlarındaydım!!!
Bu kapıcımız bunları duymuş çünkü lojmanı çardağın yanında yani perdenin arkasına saklanıp dinlemiş ve gelin olan ayşe hanıma bunları yetiştirmiş annemi de dedikoducu olarak lanse etmiş. Annem sadece dert dinledi çünkü yanlarındaydım!!! Dedikodu yapmadık. Dert dinlemek ne zamandan beri dedikodu oldu?
Annemin kulağına bunlar geldi, annem hastalandı çünkü evhamlı ve tansiyon hastası. Kaç gün başı ağırdı ama kapıcıya hesap bile soramıyoruz çünkü sendikasına güveniyor. Sendikalı diye böyle bir terbiyesizlik yapması ne kadar doğru? Her sendikalı olan işverene terbiyesiz mi yapsın? Bu hak aramak değil, bunun hak aramakla ilgisi yok. Bu yediğin kaba tükürmektir.