/7ebfef51d8b0284894c15dcadd29c99c08205f16/53616c7465645f5f6e5a9b6e346d9bb843ae50fb1cdbfa4f386653453c0f6cd126825a1194a6a48db6afb68cf55a03504fdceaf65187f709f4f0fd2203a797c5c91a3d0ed6925ed438548f209367f8278fb78ba845d25af9583ca0fe438f0702b3c71754a88dd1bee3fd6e877e3c7aee.jpg "buzgibi")
Çoğu birey kabul etmese de veya yakıştırmak istemese de (genellikle olumsuz yönleri) ailelerimizin kopyası olduğumuzu düşünüyorum. Kişi kendini geliştirme yetisine sahiptir ancak su götürmez bir gerçektir ki kişiliğimiz bebeklikten ergenliğe kadar süreçte beraber vakit geçirdiğimiz insanlar tarafından hamurumuz yoğurulur ve kalıtsal izler bırakır. Her ne kadar iyi olmasını istese de ebeveynler (olumladığım bir genelleme) farketmeden şiddet, kıskançlık, minik histeriler yüklüyorlar . Kişinin doğru olanı farkedemedigi durumlarda da bu minik olumsuz haller artarak manik bir hale dönüşebiliyor. Çok uzatmayım . Aile psikolojinin temelidir ancak değiştirilebilir olabildiğince. Ben böyleyim abi tavırlarıyla yüzleşmekten kaçabiliriz . Kaçmak yerine yüzleşip olumluya doğru ilerledikçe mutlu bir insan olup mutlu topluluklar oluşturabiliriz. Son zamanlarda en sevdiğim sözle kapatıp iyi geceler diliyorum. "En çok vakit geçirdiğin 5 kişinin ortalaması sensin " Jim Rohn