/eb1147a43eda77171373d4c8bea80bd18b91252d/53616c7465645f5fb4de71b5aeb371d3ea546b5899df57572958ed12bf827d64025726366214d1dca1866b32d990940df607ff3bf3ac87ab03cca02f43bd90943f93280ce0fb906b82dc28e95c0f6c98d110b162a6efc5e8b6486fb6720c0200de9560a268e08bfc0a2210ce6210045b.jpg "badideasensei")
bu beş yılın en başında saçlarımı kazıtmıştım.
5 yıl da uzadılar tabi
5 yılın başında pederi, 5 yılın sonunda valideyi unutturduk kendimize.
En sevdiğim ve her şeye rağmen ne olursa olsun laf ettirmediğim insanlar tarafından psikolojik ve fiziksel şiddet gördüm
Hain oldum, bir ara kullandığım ilaçlara bağımlı hale geldim farkında olmadan, 5 yılın sonunda üç ayda 3 defa intihara kalkıştım Tam bir keresinde böyle bir uyku hissi gelir gibi oldu da son anda kefeni yırttım sanırım.
Ve hayatın ölecek kadar değil de yaşayacak kadar anlamlı olması gerektiğini öğrendim
Arkandan diyecekleri neden öldü değil bu nasıl yaşayabildi olacak
saygılar