/b889da1dbcedc1fe3fb2d583eb96be8ebc6119b4/53616c7465645f5f436b5b1c319829bbaab398f6c65ca741fb49b8402a0754dcaab3dc05db6581768e8995c6d3624d3bdffb36b08f5e39d5396ed8a1ca76e277b7fe227049ee3887c23eba4e6e573a9fe8538e997e7ce7556bf00a161e1f8bde5ab6030e0c557bc93771dc8b2cc2bf2f.png "peripedia")
Bak işte bu durum benim uzmanlık alanım. O zamanlarda birlikte olduğum erkek arkadaşımdan ayrılmak istiyordum. Çocuğun ciddi anlamda problemler yaşadığı bir dönem olduğu için de kararımı sürekli öteliyordum. Ancak gel gör ki erkek arkadaşımın sorunları bir türlü bitmiyordu. Bir gün annesi ile tartışıyor, diğer gün babası ile tartışıyor zaten ertesi günde depresyona giriyordu. Hem ayrılma kararı almış olup bunu bir türlü hayata geçirememem hem bu sorunlar beni darmadağın etmişti. Ben ondan daha büyük bir depresyon içerisindeydim. Bir şekilde bitirdik. Bu süreç en çok ayrılık kararı alan tarafı yoruyor. Kendimize zarar veriyoruz farkında olmadan.