criglernajjar
    Ben 27 yaşındayım sayın Dio'cular. Bugüne kadar flörtlük mertebesine bile ulaşamadım. Bu konuda aşırı tecrübesizim. Fakültede bu sene son sınıfa geçiyorum ve şu an sınıfta benim haricimde yalnız adam kalmadı. Bu konu o kadar çok zoruma gidiyor ki artık 7/24 bunu düşünmeye başladım. Adeta takıntı haline getirdim. Şu ana kadar konuştuklarımın da er ya da geç bir erkek arkadaşının olduğunu öğrendim. Artık ciddi ciddi birilerinin bana büyü yaptığını düşünmeye başladım. Bir de derler ki "Herkesin kısmetinde biri vardır." Bu lafın yalan olduğuna kendimi inandırdım artık. Normalde hiçbir konuda kendime güvenmeyen ben, yalnız ölüp gşdeceğim konusunda kendime %100 güveniyorum, öyle ki tanrıya bile güvenmemişimdir bu kadar. YouTube'tan belki faydalı olur diye " Nasıl sevgili edinilir?" diye onlarca video izledim; ama hiçbir şey anlamadım. Kadınlara ulaşmak bu kadar zor olmamalı. Halbuki görüp görebileceğiniz en en en en iyi kalpli insanlardan birisiyimdir; ama kimse bunu göremiyor sanırım. Bu ülkede şiddet yanlısı olan onlarca erkeğin istisnasız bir alıcısı varken benim olmaması artık çok kanıma dokunuyor. Ne zaman bir hanımefendiyle konuşmak istesem "Acaba ne dersem beni reddetmez?" korkusunu yaşıyorum. Bu yüzden de tek kelime dahi edemiyorum. Halbuki bir kadının onayını bir alsam, o kadın belki de dünyanın en şanslı insanlarından birisi olacak. Şunu kabul ediyorum, ben yakışıklı bir adam değilim, fiziksel olarak da iyi değilimdir; ama eğer şu dünyada "sevgi" ve "sadakat" kelimelerinin anlamı nedir derseniz, emin olun o benimdir. Yazı uzun olduysa özür dilerim, sadece içimi dökmek istedim. Sizden ricam, "dislike" tuşuna basmamanız; çünkü zaten fazlasıyla duygusal olarak hassasım ve boşluktayım. Keşke bir hanımefendi içimdeki cevheri görebilse, keşke...

    Günün En Popüler Başlıkları