/39a3e591e61ff7a2d11bcf237d62a1a9bdb556b1/53616c7465645f5f9f2afae166d741aa07fee7af05ef229a03989aa0cb36adb7acb024b6bc649c0cf187dfdd539a807c2351874f393e21c8795e953202978137da06824c4219f2dbf9982b33f4938b45a30d0f95c6868d6d32738825618eef18cbaa67e6f8629fc1d902b3c8cfcf30b5.png "velevkiozge")
Bir dönem şöyle bir durum vardı. ( Genelleme yapmıyorum, kendi eğitim hayatımdan örnek vereceğim)
Liseye giderken okuldaki hocamız " Bugün bu konudayız ama hava güzel, bahar geldi ve sizin ders işleyesiniz de yok, ben anlatmayayım. Nasılsa dersanede size bunu anlatıyorlar" demişti ve bize ders anlatmamıştı. Nasılsa kimse okuldan umutlu değil, başarılarını dersanede öğrendikleriylr sağlarlar ben de anlatır geçerim mantığındaydı. Hala öyle midir bilemem ama üzücüydü.
Şimdi bakıyorum, adalet ve güvenlik kurumları da buna dönmüş sanki. Birileri tepki gösterirse görevlerini yapar olmuşlar. Darp raporu da olsa, uğradığı şiddet gözle görülür de olsa olay kamuoyunda ( kamuoyu=sosyal medya maalesef ki) tepki görüp duyurulmadıkça umurlarında olmuyor.. korkutucu, üzücü, kızdırıcı, umut kırıcı.. çok acı