Şimdi ben bu mahluka ne desem boş. Ne günümüz koşullarında vicdanları rahatlatan bir ceza alabilir ne de söylenilenlerden ders çıkarabilir. Kaldı ki böyle yöntemlerle hakikati bulabilecek yetiye sahip olsa idi zaten cinayet işlemezdi. Yapabileceklerim maalesef geri döndürülemez hasarları onaramayacak.
Hanımefendileri bir daha örnekteki gibi menfur olayların yaşanmaması için kendimce uyarmak istiyorum. Bu tip adamların tıynetini anlamak güç değil. Bir kişi birilerine ya da bir şeylere karşı sesini yükseltiyorsa, şiddete yelteniyorsa, her şeyin kendi hayal ettiği gibi olmasını istiyorsa ondan uzak durulması gerekir. Çünkü şiddet bu tipler için bir çözüm yöntemidir. Sabırlı olup her zaman başvurmasalar da çözümsüz kaldıklarında elbet başvuracaklardır.
Onlara verebileceğimiz en iyi ceza yalnızlığa mahkum etmektir. Toplumdan dışlamaktır. Bu şahıslara, kendilerine çekidüzen vermedikleri sürece aramızda olamayacaklarını deklare etmeliyiz. Amiyane tabirle “it, kopuk” diye nitelenen insanların dahi birilerince kabul gördüğüne şahit oluyoruz. Yapmayalım, etmeyelim lütfen.