/3c9a8adecde81311a0cf3df1bf685cab4feb6d04/53616c7465645f5fd35c0fe1b633ebda1da6f2154dbc5208a0f3c4b4a6fa3c4e2f5d34f2064a6051b19c743ccad8d35187bd50b84a67e266bfe5b79f2ad58cf8549060ab1884c03bce71555201770a7c8cdbb1e132aaffc6cabef1d3e15cfa853720a09e22a8becfa87fcdfd1e94112d.jpg "ozymandiase")
Şimdi size acı ama bir o kadar da gerçek şeylerden bahsedeceğim.
Arkadaşlar öncelikle şunu bilmenizi isterim ki ilk 2 yıl çok büyük ihtimal işsiz kalacaksınız. Bu başka bir başlığın konusu olabilir. Geçiyorum.
Bölümünüzü para kaygısıyla ya da iş bulurum bunda kafasıyla seçmeye kalkarsanız son sınıfa geldiğinizde gerçeklerle yüzleşir ve ben ne yaptım diyebilirsiniz. Yaş itibariyle masum düşünüyorsunuz tercih ederken ama o işler öyle yürümüyor artık. Ülkede bu yüzden milyonlarca mühendis işsiz. Çünkü mühendis para kazanır yanılgısı var.
Ayrıca puanınız yüksek diye popüler bölümler seçmeyin. Her 10 bine giren hukuk okuyacak diye bir şey yok. Elinizi çarpsanız hukukçuya değiyor. Avukat olmak sanıldığı kadar kolay değil. Avukat olup para kazanmak hiç kolay değil hatta çok zor. Özellikle aile desteğiniz yoksa.
Bunun dışında üniversiteyi okumak için okuyanlara da iki çift lafım var. Zamanınızı boşa harcayacağınıza gidin bir zanaat öğrenin ya da gidin bir yerde çalışmaya başlayın. Dört yılda mezun olduğunuzda gireceğiniz işten daha fazla para kazanıyor olursunuz. Sıkıntılı süreçleri yaşamak zorunda kalmazsınız. Düzeniniz oturur. Yani demek istiyorum ki işletme okumak yerine (çok iyi üniversitelerden bahsetmiyorum) gidip bir mağazada satış danışmanı olarak işe başlasanız 4 yılda şef olursunuz.
Okumak elbette güzel şey. Her zaman desteklerim ama eğitimin bu kadar değersiz olduğu bir ülkede her şeye 2 kez düşünerek karar verin.
/7f8d1cc2161d212afe624b22a641a45c38626a69/53616c7465645f5f2bb77b554c008cf83cf78a3519409e2113f60febf4306f6efc67927c5f37ad0066219e912c71f61ccce565e103e1b975c9b319a9bb896e24a0528810bf14fc4b2cb03afe4504d1ebaa658410eb6e121c797c8749a291a37a406d83ec53cffb7782d8a93b8f4eb0e2.jpg)