/eb9a11de06bc2a7d0fe76f9a5c81e56b795559f4/53616c7465645f5fbcd17775ad399b2b762d1c494ab3e02d1b962f0954b88dc3fcbd80045d424a5bea16daa88147530c98c48ebd0b399741a89ae7d6b617d43bad4cd8062ff57a6ae058507cbb195eb8596739fdcfb42f468b79e9a7f61ac0403c7ee091977eedf1986c11e5796b1253.jpg "turkdilbilim")
Türkçe ve diğer diller arasında zorluk, güzellik, kolaylık, kültürlülük, ilkellik gibi farklar yok. Biçimbilgisel, sözdizimsel, kategorisel farklar var. Biçimbilgisel sınıflandırma, dilbilgisel yapılarında benzerlik bulunan dilleri bir grupta toplar. Bu diller arasında akrabalık olmayabilir. Bu biçimbilgisel bilgilere ve yapı değişikliklerine göre dört temel dil türü vardır. Bunlar; tek heceli diller, eklemeli diller, bükümlü diller ve çok bükümlü dillerdir.
Türkçe eklemeli diller sınıfına girer çünkü bu sınıfa giren dillerde sözcük değişmez, ona ek ve takılar eklenerek sözcük çekilir ve türetilir. Bir başka dil değerlendirmesi kökene göre sınıflandırmadır Dilbilimciler dilleri sınıflandırırken tarihsel bir kavrama başvurarak bazı dillerin belli bir zamandaki yapılarına bakarak onların aynı kökenden gelip, aynı dil ailesinden olduklarını ileri sürmüşlerdir.
Bu dil aileleri Hint- Avrupa, Ural- Altay, Hami- Sami, Güney- Doğu Asya, Okyanusya ve Avusturalya dilleri gruplarıdır. Bu sınıflandırmaya göre de Türkçe Altay dilleri ailesine mensup. Bu temel bilgiden sonra semantik farklılıklara bakmak gerekiyor İki dil birbiriyle karşılaştırıldığı zaman semantik farklılıklar kendini konuşurlara hissettirir. Bunlar cinsiyet kategorisi, çoğul ekleri, düzensiz fiilleri varlığı ya da yokluğu, sondan eklemeli dil olup olmaması, köklerin sabit oluşu, kullanılan alfabe türü, dilin işitilme yazılma özelliği, yazılma okuma, dilin vurgu düzeni, hal ekleri, cümle yapısı vb. Örneğin Türkçe ve Japonca baş son dillerdir. İngilizce ve keltçe baş ilk dillerdir. Türkçedeki cümle yapısının özne nesne yüklem sıralı olması batılıların işini zorlaştırmaktadır. Örneğin, konuşurken öğrenicinin devrik cümle ile konuşması (kendi diline göre cümle kurup iletişim kurması) iletişimi çok da rahatsız etmiyorsa zaten doğal bir süreç içerisinde öğrenicinin kendi kendine düzelttiği bir unsur olmaktadır. Ama süreç ilerledikçe mesele sadece özne nesne eylem dizilişi olarak kalmamakta, özneye ya da nesneye ekler getirirken, araya zarfları, edatları koyarken öğreniciler sürekli etkileniyor. Bu dil yapısı sürecin başında tam öğretilemezse ileride sorun çıkabiliyor. Size bu yazıyı tavsiye ediyorum https://turkdilbilim.wordpress.com/2020/06/01/yabanci-dil-ogretiminde-semantik-farkliliklar/
