/ea79dab22bf1ce4b55134fbb5b9cbb587205e4d1/53616c7465645f5f3d61663dae6dede57c7ba48e798f96bd53c65e256e87dc700044d3f9bf440bebbf22f96ebedb330ea1efa1fd4b0d7cbe9b28afea5f98dfdf00dbda058137a156332f5133bfbc3c1ea765aef5236a959dd4f2007ab324d8ad6499714ef3a8dc6b122f230ccdcd59aa.jpg "nickiharuto")
3 senedir sporla iç içeyim. seviyorum ve iyi hissettiriyor.
Çocukken futbol okulu seçmelerine de katılmıştım. Şimdi bunu yazarken kendi kendime değerlendirdim. O zaman pek iyi gitmemişti, hep içimi ezer bu durum. fakat, şimdi bir çocuk görsem, orada olsa ve benim gibi düşünse, ona sarılır sporun herhangi bir başka dalında başarılı olabileceğini, sporda değilse de herhangi bir konuda başarılı olabileceğini, onu ikna edene kadar. ısrarla anlatır ve kemdini bulana kadar desteğimi esirgemezdim. Neden o çocuk ben olamıyorum kendi çocukluğuma neden sarılıp biraz sabır göstermesini telkin etmemişim. hem o pişmanlığımdan arınıyor hemde kendi çocukluğuma sımsıkı sevgi ile sarılıyorum. Şimdi şaşkın bakışlar arasında sporla harmanlanıyor,çizimle ilgili hobimle kendimi iyileştiriyor, ve kitaptan arkadaşlarımla sohbetler edebiliyorum. Ama hala birşeyler eksik acaba ne?
/ec9ef8ad3930594d9196acedc26ac578d57abe05/53616c7465645f5f56740d31c1300b72e2c8b88f201ec8fed370153f2aa0cb0ca1fa18c0d7b7a078bd6ee95466f7299e2b881f47a013362bd947ae43694e4940df7caba63d29125cc9f7b53cc17b41d608f4eed4558bc99dc66163e3ec8d71ea95c762877dc83880a06a54d10bbcc808.jpg)
/0caf3edd61dadd3e68dd1fcb0585a6a5e518c7f4/53616c7465645f5f4f85858aa87c79a52f4af2ea9f8f4b0538f46a1ee74ac6a98c80829283ca9c8f595404704299fa2d4a7c5aac9de4cc1f86539dd379dae576ae09cb1dfd1256c1317cad6c0a6c2ba163bea0bd0494bb969178008013a1d5750b027acaa41c865d94016a979f235fec.jpg)