zeynos-i
    ÇAĞDAŞ TATAR EDEBİYATINDA “MASKELİ KAHRAMANLAR” The Journal of Academic Social Science Studies 2017 - Ramilya YARULLİNA YILDIRIM -
    https://doi.org/10.9761/JASSS7018
    https://doi.org/10.9761/JASSS7018
    Özet:Çağdaş Tatar Edebiyat biliminde toplumsal problemler yansıtılırken, edebi eserde yazar pozisyonu, yazar ile edebi kahraman, lirik kahraman ilişkisi gibi konular güncel meselelerden sayılmaktadır. Özellikle lirik eserlerde yazarın bilincini ve düşüncelerini aktaran lirik kahraman, aynı zamanda yazar tarafından edebi maske olarak da kullanılmaktadır. Mahlas yani takma isimlerden farklı olarak, edebi maske ile yazar arasına belli bir mesafe konulur, takma isimle anılan kahramanlar ise, kendilerinde çoğunlukla yazarın özelliklerini taşımaktadır. Nesir ve dram türlerinde yazarın iletmek istediği fikirler eser kahramanları aracılığıyla yani kahramanın maskesi arkasından dile getirilmektedir. Bazı olaylarda yazar net bir maske takar ve eserin sonuna kadar maskesini çıkarmaz. Bazı olaylarda ise, eserin ana fikrine bağlı olarak, yazar maskesini sık sık değiştirebilir. Bazı maskeli kahramanlar isimsiz yani tipikleştirilmiş, genelleştirilmiş olabilir. Mitolojik, folklorik, dini imajlar da yazarın edebi maskesi olarak kullanılabilmektedir. Başka bir boyuttan bakıldığında, edebi eserde yazarın düşüncelerinden uzaklaşan, metin içindeki olaylarda gerçek yüzünü gizlemek amacıyla maske takan edebi kahramanlar, ayrı bir sistem oluşturmaktadırlar. Yazar, bu tür kahramanların bazılarını kendi fikirlerinden bağımsız hareket ediyormuş gibi gösterse de, yine de onların arkasında yazarın belli bir amacı saklanmaktadır. Çalışmamızda Fevziye Beyremova’nın Maska (Maske) ve Bolın (Çayır) ile Zülfet Hekim’in “Bit” (Yüz) eserleri örneğinde yazar ve maskeli kahraman ilişkisi farklı boyutlardan değerlendirilecektir.

    Günün En Popüler Başlıkları