/f6508488ae5275be6ed3fc99d7de673e5505f954/53616c7465645f5fa7cab40dc5279f3190f9fde1e4741984cd3a7456eb307e7ee80ae92d24893b27000d22bdc1c3bc282d08918f9e93cf8117d3522b70d2b19e43e772c23916e7de799eb222cc37e952814b363406c97d03abd41656e7b8577b2f555ba2b1210366d6670310e0388104.jpg "burakb_")
Evet biraz üzücü.Ben de hatırladıkça bu hikayeyi hala bir şeyler hissediyorum açıkçası ama eski işte :) Daha neler neler var da aslında çok özet geçtim.Finale doğru benim açımdan bayağı trajikti aslında çünkü tam anlamıyla dibi gördüm diye düşünüyordum.Sonra son konuşmamızda ağır konuştum dedim ama aslında ağır konuşmadım hiç.Hakaret etmedim.Önceden her gün konuştuğum insanken,söylediklerinden ve kendi isteğinden dolayı ona yazmayı tamamen bırakmıştım,bu yüzden gerçekten bana yazmaktan çekinmeliydi.Çünkü ben sana aşıkken ve o zamana kadar belki de her saniye seni düşünmüşken,her saniye sana yazmayı düşünüyorken,sırf sen istedin diye senelerce hiç yazmamışım,sonra sen bütün o son söylediklerini yoksayıp tükürdüğünü yalayıp utanmadan bana yazıyorsun.Bunun hissettirdiği şeyi anlatmak zor cidden.O yaşanmışlıkların etkisiyle konuşma da yoğun oldu tabi o kadar sene sonra.