/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "thetalentedmrripley")
Her türlü ev işini yaparım hatta gündeliğe gitsem boş günüm olmaz öyle titiz yaparım, annesinden daha iyi çocuk bakarım ama yemek yapamıyorum. Tariften yapıyorum olmuyor, video açıp aynen uyguluyorum olmuyor, ablamı arıyorum tane tane anlatıyor olmuyor. Karantina döneminde mutfağı üs yaptım kendime, ziyan olan etin sebzenin haddi hesabı yok, parmağımı kestim kanımı akıttım bu yolda vallahi olmuyor billahi olmuyor. Beni tanısalar sokağa çıkma yasağında paket servisi de serbest bırakırlardı o derece olmuyor.
Evlilik zamanları bi yıl dönümünde sürpriz olsun diye yemek yapmayı denedim. Eşim eve gelince sana yemek yaptım dedim yüzü düştü sevinemedi garibim. İlk tadımdan sonra masadaki çiçeğe, muma kaydı gözümüz, bi acaba dedik. Sonra pizza söyledim onu yedik.
Ben çocukları almaya gittiğimde anneleri kavanozda çorba, tencerede yemek veriyor sen beceremezsin aç kalmasın yavrularım diye. İnceden bi dokunuyor ama sonra kadın haklı deyip alıyorum.
Hasılı iki gözümün çiçeği olmadı mı olmuyor. Kimileri için hazır gıda ve paket servis kaderdir. Ben kaderime boyun eğdim.