/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "thetalentedmrripley")
Küçükken belediyenin aracıyla sinek ilacı sıkarlardı mahallelere. Biz de o bembeyaz dumanın içinde aracın peşinden koşardık. Yine bi gün aynı şekilde arabanın peşinden koşturuyoruz, göz gözü görmüyor ve bi anda hızla bi şey çarptı benim takımlara ve yere yığıldım. Ne olduğunu da anlayamıyorum sadece acıdan kıvranıyorum. Gaz dağıldı, ortalık açıldı. Bi baktım benle beraber yerde arkadaşım ve bisikleti yatıyor. Bu da bisikleti ile katılmıştı konvoya. Kalktım ayağa bi yandan bisikleti tekmeliyorum bi yandan da ulan sen en önde bisikletle takip ediyordun arabayı, bana karşıdan çarpmayı nasıl becerdin diye kızıyorum. Paşam arabanın hemen arkasından gittiği için fazla gaza maruz kalmış geri dönmeye karar vermiş.