/723284557571e61f7c998b0156f7568e68a59985/53616c7465645f5f5101ee00ca4b32de7208a534ad3f6c0670f2352eebe9be5292fd0ac226f8259f157a4b596109c087451e67b2bffaac4dba904c5d6595702f29c61c103b481b04047d50a22349c57b5e022f6199ed243431ffb303930574442f793b967fe7e0bd42ea008f2ca6731e.jpg "umitakdeniz")
Adıyla hitap etmektir.
Adıyla hitap edince bir sorun olduğu düşünülür ya da bir sorun olduğunda her zamanki hitaptan adıyla seslenmeye geçilir ve bu durum bence sevdiğinin adını değersizleştirir.
Nasıl mı?
Çok sevince canım, cicim, aşkım ama sinirlenince adın mı? Asıl çok sevince adıyla hitap et.
Bence bir insana, herkese ait kalıplardan ziyade adıyla hitap etmek harikuladedir zira adıyla seversin o insanı.
Adın, benliğinin bir parçasıdır ve sen o parçayla 'BİZ' olursun.
“Adımla seslendi, nasıl ağrıma gitti” şarkı sözüne de katılmıyorum.
/5b23762f4a9e14bbf4751884c7647988214ed115/53616c7465645f5fa6dd7fa5531e6bb6b887b230ecff76e377c4698a3bf017baf0a7399c766053f882832368372841f6955cb7629c7f51b0ed76f4ce554c706ed0ba37ef4d5f47f9a8f7eab15c090f467bb9946a4582e941d23d3b68e3c189cfdd0ed85c3fea81034bed2c8e1665c476.jpg)