/ef86075a53c6c0fdc7daafad5e0ef311b2b900f0/53616c7465645f5f3348e3da321dd3333010a5ca0629c4284d1fd8a20c8a73bc768603639d0476a8287629fa01fd0654bd9a83e56c7025119f893fa5deb862630ec5e68c57574176899e8480014041a74accef6bf0a895bc70a0322167ec256e07b08544c0d20de4db0093e357b5f0d2.jpg "dygkls")
Benden daha üst ligde olduğunu düşündüğüm bir beyle ilk randevumuz için cumartesi akşamına sözleştik. Ben de saatlerce hazırlandım makyajlar bilmem neler kendimi beğendiricem ya. Akşama kadar duş saç baş makyaj ütü vs derken buluşma öncesi akşam yemeği yemeye vaktim kalmadı aç açına buluşmaya gittim. Neyse dedim oturacağımız yerde yerim.
Oturmayı planladığımız mekanda yer yoktu onun yerine yan taraftaki lüks restorana oturmak zorunda kaldık. Menüye bir baktım fiyatlar çok uçuk. Önce çocuğun ağzını aradım aç mısın paylaşalım mı vs tokum hiç yemicem dedi ısrarla. Şimdi muhtemelen ödemek için ısrar edecek ve de parası azbelki de diye düşünerek ben de yüksek fiyatlı bir şey söylemek istemedim. Birer bira ve bana patates kızartması söyledik.
Ben tabi deli gibi açım ama zerafeti de elden kaçırmayım diye tane tane yiyorum patatesleri hatta bir dilimi iki ısırıkta filan yiyorum ama normalde üçerli beşerli ağzıma tıkarım ketçaba mayoneze banıp. Ama çıldırıyorum patatesleri boğulurcasına ağzıma tıkmamak için. Böyle azar azar yerken o da tırtıklamaya başladı ben iyice sinir oldum lan zaten ölüyorum açlıktan bir de bu dadandı güzelim patatesime.
Neyse patates bitti biralar da bitti bitecek ama benim aklım fikrim yemekte. Evde olsam da popeyes tan kova söylesem diye hayaller kuruyorum. Bira da aç karnına bir kötü geliyor ki sormayın. Çocukla muhabbet güzel her şey yolunda uzun zamandır ilk kez anlaşabildiğim hoşlanabileceğim biriyle tanışmışım ama benim aklım fikrim tıkınmakta midemden gurultu sesleri geliyor. Biralar bitince çocuk sormaya başladı ee napıyoruz diye. Bi yandan çocukla vakit geçirmek istiyorum bi yandan da aklımdan sarımsaklı mayoneze banılmış tavuk parçaları geçiyor. En son artık açlığa dayanamadım ve buluştuktan sonra henüz yaklaşık 1 saat geçmişken çocuğa ben çok yorgunum beni eve bırak dedim. Dalga geçiyorum zannetti beni mi beğenmedin sorun ne vs. yok dedim yorgunum eve gitmek istiyorum. Çocuk inanamadı sinirlendi arabaya bindik ama nasıl sinirli kullanıyo. Yok diyo insan cumartesi akşam date ine yorgun gelir mi ayıp bu yaptığın falan filan.
Bende de çocuk kafasını çevirse de yemeksepetini açıp eve varmadan sipariş versem düşünceleri filan mutluluktan uçmacalar...
Arabadan iner inmez sipariş verdim yemeği yedikten sonra dank etti lan ben on dakikalık şu yemek keyfi için neleri kaybettim acaba dedim. Kimseye de gerçeği söylemedim herkes yorgun olduğum için eve döndüm zannediyo :D