/9ff2f3d2b0b8f2de6746aa75d86b2ea3e8c66951/53616c7465645f5f2c725e51c892df4b71e4b67273f6c7439a3347ba49d2ddd4ae5d86fae530084e804d0c4fd907bbba78dd40d837fb950dc78f29832a68a9e944dd773f95cf544104760b62763eae6240e14443836c5698bcd1e82aefd03701102d9390f1fda7f17018098111a43674.jpg "ayse_")
Evet neden yok? Ben denedim birkaç kez. Daha doğrusu yaşlı teyzeler görünce günaydın dediklerinde iyi hissettim. Güzel bir şey insanın insanın ruhuna dokunması. Günaydın demesek bile gülümseme alışkanlığımız da yok. Neden yok! Bunlara ihtiyacımız var asıl! Yabancı olmayı bu kadar doruklarda yaşayınca suç oranı daha çok artıyor.
Bir insana günaydın deyip gülümseyebilmek gayet normal olması gerekirken günümüz koşullarında toplumlarımızın geldiği noktada birbirimize çok yabancıyız. Avrupa ülkelerinde bu durum daha vahim. Düşsen çok fazla koşan olmuyor. Bizde en azından bu konuda merhametli ve hassasız.
Günaydın konusuna tekrar dönecek olursak, ben de yolda gördüğüm adama günaydın demiyorum.
Duruma göre yolda yürürken, metrodayken, spor yaparken ''Günaydın'', ''İyi akşamlar'' gibi sözcükleri söyleyebilecek kadar paylaşımımız olsa keşke yabancılarla da diyorum... İnsanız sonuçta. İnsandan insana geçen güzel enerjiler var. Tanımadığınız biri sabah iş ya da okul stresinizde size güzel bir tebessümle günaydın derse stresinizi paylaşmış oluyor bana göre... :)
Daha önce birkaç kez bana yapılmasını deneyimlediğim bir olay. Güzeldi.
/92f47e92c3ba54aac0632e48693e96dac21824d2/53616c7465645f5fcb28d55aa17ac5c887b43755d11ed5a44c302b9e9e02e34251c90287cccdcbc957b9a3f0367e9bb091da2a911d88f133bbdc9dd8a35814dac56f9ad17fb2f928e3c9bf01fde94d26701affef3bf834006d42acca250b25dda782b0e486b63ac065bbf3f255f54bbd.jpg)