Karanlıktan arta kalanlar arasında bir çöplükte ruhum...
Kokan bu çöplük mü yoksa ruhum mu bilmiyorum.
Bilmediklerimi bilmeye çalışmaktan yoruldum.
Ölüm kadar dinlendirici bir uyku lazım...
Sabahlar gecelerin peşini bıraksa uyuyacağım.
Ama yok...
Odam hüzün kerhanesi olmuş.
Bazen küfretmek geliyor içimden.
Bağıra bağıra küfretmek.
Ama olmaz ayıp.
Dünya garip...
Küfretmek üzülmekten daha ayıp...
Sizin ayıplamadıklarınızdan ruhum kayıp...
Odam hüzün kerhanesi olmuş.
Pencereden içeri esen rüzgar değil...
Ben de üşüyordum zaten...
Elif Anastasia F.