/835f862cafb81e22ce9524de494629e77a1cef48/53616c7465645f5f543096816d2636a6c805544762d5a889cb254b6e02d627d72524f13a282564438270f4eb024cd9f9527048aee8773158ea5dba346a73f7afb35324f03b700366fed22046e3d0b0954c6aa311ef6a2627d7ba35a59a939ea64f4e2058da50a552090f3e3e2bf822b2.webp "mabolla")
Paylaşılan şarkılar beni hiç şaşırtmadı. Hatta daha derbeder daha sanayide bile destekçi bulunamayacak sertlikte ya da anlaşılmazlıkta şarkılar bekledim.
Bu başlık aslında iki kola ayrılıyor:
1. Dinlemeye utandığınız şarkılar
2. Size o kadar özel ki başkası bilmesin sadece size özel olsun istediğiniz şarkılar
Her ikisinin de
1. Başkası duyarsa utanacağımız
2. Kendimize bile neden dinlediğimizi itiraf edemediğimiz
Olarak iki alt başlığı var bence.
Ama ilk aklımıza gelen tabii ki başkalarının bizim hakkımızda olumsuz (eksi) puanlar yazacağını düşündüklerimiz,yani utandıklarımız.
Çocuklukta aile ne dinlerse onu dinlerdik (aşağı yukarı 90öncesi doğumlular için söylüyorum keza sonraki nesil Internet mp3 Cd vs. sayesinde seçeneklerini çoğaltabildiler). Arabada evde kaset/plakçalar olur, aileden birileri koyar biz dinlerdik, bilinçaltı hep o ezgilerle rahatlar. Anadolunun herhangi bir yerinde annenin babanın anneannenin vs blues gibi bu kültüre uzak bir müzik çeşidi dinlemesini beklemek yersiz. İnsan sosyal bir varlık bu yüzden kabul edilmek ister ve içinde bulunulan topluluğun genel seçimlerini tercih etmelidir varlığının devamını kolaylaştırmak için.
Kısaca:
-çocuklukta seçim zaten yapmıyoruz
-gençlik-ergenlik ve sonraki orta yaşa kadar bir dönemde kimse tarafından seçimlerimizden dolayı hor görülmek istemiyoruz; bu seçimler her yerde üstelik! Müzik, kıyafet, eğitim-meslek (para kazanma yöntemimiz), cinsellik ve daha bir sürü şey!
O yüzden başkalarının bizi ezmediği seçimleri yapmak zorunda hissediyoruz:
-'ıyyy kıro bunu mu dinliyorsun?' denmesin diye metalciyim ben diyip İbrahim Tatlıses açıyoruz çaktırmadan.
-siyah giyiniyoruz
-istemeden evleniyoruz
Uzar gider.
Kısaca benliğimizi bastırıyoruz. Müzik baskısı en hafif olanı belki de aralarında ama ya diğerleri?
Yapamadıklarımızı başkasının yaptığını görünce de kestirmeden gidip içimizden (çoğunlukla farkında bile olmadan bilinçaltımızdan yani) onlara imrenip yutkunuyoruz ama hemen ardından kendine gel diyip onlara parmağımızı sallıyoruz: "Defol burdan! en zayıf halka sensin!"
Cinayetlerin, sapkınlıkların, başkalarını aşağılamanın, hor görmenin vs belki de en büyük sebebi bu.
Kötü insan oluyoruz istemeden.
Yaştan mıdır tecrübeden midir bilinmez ama ortayaşlarda kendin olmak daha kolay geliyor, kimseye eyvallahın olmuyor. Olabildiğince olmuyor daha doğrusu.
Tavsiyem size hayatı zorlaştırmayacak kadar kendiniz olun :
-ne dinliyorsun?
- Ahmet kaya(Ankara havası/ arabesk vs neyse işte)
- iyyyy amele misin oğlum sen? Kıro! Apaçi (gibi gibi hakaretler)
- evet ameleyim ya da hayır değilim ne farkeder? Kendimim ve şu an bunu dinlemek istiyorum. Sen dinleme ok ama sen de dinle bak istediğini, rahatlarsın.
Konu kapanır.
Çok uzattım kimseyi baymak değildi amacım.
Sonuna kadar okuduysanız öncelikle teşekkürler sonrasında tebrikler !
Bu arada kimse bilmesin dediğim değil ama başkalarının anlamadığı ezgiler: nasheed/plastikman/brutal metal/rober hatemo
Kendiniz olun sevgiyle kalın.