/4ce23ba65d2dd96e391b40b836c4426b044b4bcc/53616c7465645f5f65203b9ba34c70c78d1b09c2776275e4ac720dea195da47625c26d654255534567a50fef2b392b867d3fce65d1859e15631f5021be3fa9bdb04eefc3f43de9782a41aa593991a31f84d8662c871d2321a0a925ce9af90a9186c27fbdf1fca3e9649136b9fdf79e47.png "sadumankutlubay")
Seneler evvel kalabalık bir minibüse zar zor ittirerek bindikten sonra şoförün kapıyı kapatması ile birlikte sağ el parmaklarından dört(4) tanesinin kapı arasına sıkışıp kalması. Ardından acının verdiği erişilmez haz ile sesin çıkmayışı, minibüsün ilerleyip trağife takılması ve dışarıdan bir vatandaşın şoföre “kapıda sıkışmış parmak var” diye bağırmasıyla açılan kapı. Bu hatıratta komik olan kapı mıydı yoksa arayan sıkışan parmaklar mı ya da sesi çıkmayan ben mi?