2.9b
16 Eki 2020
Şu Hayatta Kendinizi En Değersiz Hissettiğiniz An Neydi?
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/f8b206649c1a6f88532e4005cea137be96c32572/53616c7465645f5fd34f652b4f22f3eba7429ef0d11047541566d65b217f3a7f8d839a5e7c1208b36c555838a5130febd48ee0c54995bac8a3b46b5e6e40199ff00df02e85fb622dd448298f5f34d38a3f8b724b5ea3c1074637d0893242755f8a0e6bb5cca2ac42e43697c83f3ae4ec.jpg "junoeclipse")
/7379798b1b5e58b6712a84d61010dfe7da025309/53616c7465645f5f6929d89160a37634d534e3462ced574547eb454b199b55306e3b41647f96f241b6b3e3487faffa90b2eb9d78433cbf38006aac56ecfedb94b8237cf0493b163d3e5c5738f83064a683a86202c3091a6e021b0f5bd2c922f6d45bd87981c0345289c348908c454e73.jpg)
/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "vsjvsjvsjv000")
Geçen sene 10 gun üst üste çok yoğun çalışmıştım. Gece gündüz sürekli işteydim. Kumanya da ekmek arası kaşar peynir vardı ve kaldırımda oturup yemiştim. Gecenin bir vakti son otobüsteki insanların bakışı hâlâ gözümün önünde. O an kendimi çok değersiz hissetmiştim.
Sadece bir ay önce tanıştığım birinin yanına taşınmak zorunda olduğumu anladığım an.
Kapadokyada da 1 ay çalıştığım otelde aylık 291 euro maaş almam ve balon turunun 150 euro olması
Benim binememem ama alman ayı kamyoncu turistin binebilmesi
2.sınıf vatandaş olduğumu anladım
/9da9b10236e1d718a320caf931c0e7b5d0bf5472/53616c7465645f5f46a208675bd07a71f14bdf8d818483bc867865306e93090a796d03163d400eb4a11ca9932fe5e157d6ed3e162a454c4f18069000feec0632b18af14cd8e9999cb05a8ebd849f86b5b04b06e05082b2e883eb7f56f21d8619125434161e146b21efb045378d40b4de.jpg "amakafamiznasiguzel1")
Değer yargılarım yerinde şükür. hissetmedim galiba, hissetiysem de hatırlamıyorum
/44cd22b2a473120a70b16daee1faa7847d643166/53616c7465645f5fbe1afeb668a9c32cb419b243c0f51f75e5ac2b7ff30fe1945ca218dd936f6dea12250ce49d98f61e6607567c67c9321d48241829b3007e967d63f3a231e287ed6cd3e6cb878959e75605dfad763f17a84895cd2ecf851ed21c8b469f24c364627955c27d175d162b.png)
Değer yargilarimda önce ben, sonra digerleri gelir. O yuzden kendimi degersiz hissetmem
/8b24161523e92f44e58283ff5c290ddeacc994a3/53616c7465645f5fa6996cc555c5e40c63bd7a46c0a890d293e5450c4f65a64bbc1ab22fc0b565e2140d8647c9ba3ed8c34ca04ce10a0adf6ddb54e5b2c68bd401bf03212a80eacbb7707afaea4dd2bdc0d73c08a1471455f34f58487ff6a69153e73bef93373abffd3130c155ab3ca2.jpeg "mevsimlerdensnbahar61")
Zamanla fark ettim ki çokta önemsemediğim bir insanın gözündeki portföyümün bir ehemmiyeti yok önemsediklerim zaten beni bilir hani bi söz var ya ne yaparsan yap karşıdaki insanın algıyacağı kadarsın öyle yani
3,5 yaşındaki kızım akşam çizgi film izliyordu, uyku saati ve tv yi kapatma konusunda tartışma yaşadık. Istediği olmayınca ben anneme gideceğim, anneciiim diye başladı ağlamaya, ama nasıl ağlama annem de annem. Kendimi çöp gibi hissettim, rezil bir durumdu, ne uyuyabildim ne bir şey yiyebildim, dert oldu içime. Bir iki hafta sonra anneleri beni aradı bana fırça çekiyor yok sen çocuklara kural koymuyorsun da, ben uğraşıyorum da bilmem ne. Meğer kızım bunun aynısını annesine de yapıyor, istemediği bir durum olunca ben babama gideceğim, babacıım, canım babam diye basıyormuş feryadı. Keyfim yerine geldi, anneleri bana fırça çektikçe ben gülüyorum. Böyle böyle ikimizi de kullanıyormuş mikrop. Gözlerimin önünde minik bir yılan yetişiyor resmen :)
/677b787713c3dcdf79518f3f13b0dc59a26f4ae6/53616c7465645f5f37da6d8db60ab37c14169c88eabb7096f37fba1471f6aa06fe28e45b071309e8731091f40797aa4fe32d3a78eb89efcb5cc517070d777d965cb676f3c91ca422cc0b3e52b110730080dd7fa17fb8381884c79833e2f08390cf6cdd88322a3feeb37e74d5374ba858.jpg "okadin")
Zaman zaman bu hisle mücadele etmeye çalışıyorum. Kendi artı ve eksilerimi topladığım ve değerli olup olmadığıma dair sonuç çıkarmaya çalıştığım zamanlar dahi olmuştur. En değersiz hissettiğim an ise üniversitemin ilk günüydü. Herkes gözüme o kadar bilgili, o kadar değerli gelmişti ki küçülmekten bir hal olmuştum.