123
25 Ara 2020
Şimdiye Kadar Ağladığınız En Saçma Şey
Bütün gün kendimi sıkıp arkadaşımın kına gecesinde Ankara 'nın bağları çalarken ağlamıştım. Şarkı çalıyor ben ağlıyorum, o çalıyor sözlerine dikkat kesilip ben ağlıyorum.
Belgesel izlerken. Dişi aslan, minik, zayıf yavrusunu doğa popülasyonuna karşı dirençsiz ve zayıf bulduğu için bırakmıştı. Onun o incinmiş patisiyle sendeleye sendeleye gidişi, akrabalarının ardından beni bırakma der gibi kükremeye çalışı hala aklımda.
Kendi kendime kötü hayaller kuruyorum. Yani başıma gelen kötü şeyler. Sonra istemeyerek gözyaşım akıyor.. Hayret yani 🤷🏻♀️
Sistemik lupus hastası 12 yaşında bir erkek çocuk vardı (erkeklerde görülme oranı çok düşüktür) tedavisi için gerekli olan bir ilacı bulamadım, elimin ulaştığı her yerde şansımı denedim, ne yurtiçi, ne yurtdışı, ne ithal ilaç bürosu, ne de kaçak ilaç satanlar, ulaşabildiğim her yere ulaştım ama ilacı bulamadım, çocuk vefat etti. Üzerinden seneler geçti hala daha ebeveynlerini gördüğümde "acaba fazlasını yapabilir mıydım?" sorusuyla vicdan yaparım, onlar gittikten sonra gözümden yaş süzülür
Valla neye ağlayacağım hiç belli olmuyor. O an ağlayasım varsa konular bahane olabilir yani birikmiştir demek ki. Bir keresinde de köpek videosu izlerken benim neden köpeğim yok diye ağlamıştım.
tutuyorum tutuyorum saçma şey olunca bırakıyorum en son yeğenime bi' şey dikemediğim için ağladım ama asıl nedeni farklıydı 💔