25
22 Eki 2020
Mutlu Olmak İçin İhtiyacın Olan Şey
Hepimiz mutlu olmak için yaşıyoruz hayatta herhalde. Herkesin kendince bir güdülenme durumu var.
Aslında yaştan yaşa mutluluktan beklentimiz değişiyor. Örneğin lisedeyken sürekli aşk meşk işleri ile boğuşuyorduk. Üniversitenin belki başlarında da öyle. Yine üniversite dönemindeyken, mutluluk anlayışım sürekli olarak bir gezmek tozmak ve sabahlara kadar eğlenmek üzerine kuruluydu.
Mezun olmaya yakın iş arayışı sardı beni. Tek istediğim şey şu diplomayı alıp yüksek lisansa girmekti. Bu arada kötü biri ilişki deneyimi yaşamıştım ve tüm mutluluğumu ondan intikam almaya bağlamıştım.
İntikam hissim geçti, yüksek lisansa girme durumum başladı. Girdim, ancak yine de o istediğim tam mutluluğu yakalayamamıştım.
İşe girdim yine aynı şekilde.
Zamanla fark ettim ki asla o ihtiyaç bitmiyormuş. Belki de o ihtiyaç insanı güdülüyormuş.
Goethe'nin Faust'u var ya hani.
Faust sürekli en mutlu olacağı zamanı arar, Tanrı der ki en mutlu olduğum anda "tanrım durdur zamanı" de durduracağım diye. Ancak Faust asla ama asla en mutlu olduğu anı seçemez. Bizimkisi de o hesap işte.
Tek emin olduğum ve kendimi mutlu hissettiğim yer kedilerimle birlikte olan ailemin yanı.
Çok kötü olmayan bir iş. (İş stresi kötü)
Gelir Para (Maddi yetersizlik zor)
Az insan. Sevdiğin bir kaç kişi ( Çok insa bela ihanet ve yalnızlık kötü kimi için)
3 şey gerekli sanırım.
Ve ayrıca niyemiş ? Tanrıdan bana böyle bir seçenek sunulsaydı ben seçebilirdim o anı. Hep o zamanda sıkışıp kalacağın mutlu bir an. Düşündüğümde var sanki. Yaparım. Asla karar verememek falan yapmam aç gözlü değilim.
Bazen yetinirim.
Mutluluğu bir nedene bağladığımda mutlu olamadığımdan bu yana en çirkinde güzeli bulma oyunu oynuyorum. Biliyorum gerçekleri, içindeyim çoğu defa. Ama neden aramıyorum, neden yaratıyorum artık.
Şöyle söyleyebilirim yok yani mutluluk hesapsız olur ben de pek çözemiyorum o durumu