210
6 May 2022
Çocukluğunuzdan Kalanlar
Ben çok büyük değilim tabi ama 7-8li yaşlarımda annemle muğlaya gittiğimi, arabada bu şarkının çaldığını hatırlıyorum aklıma geldikçe gülümsüyorum sadece:)
https://youtu.be/RbZEBeLgxYM
Benim çocukluğuma dair en hoşuma giden şey ; akşama kadar mahalle maçlarında harap olduktan sonra, akşam serinliğinde başlayıp gece yarısına kadar sokakta umarsızca tekrar oyun oynamamızdı. Eskiden yaz günleri akşam serinliği düşünce herkes atardı kendisini kapı önlerine dışarılara falan ama şimdi insanlar sokağa çıkamıyor. 😕
Hatıralar....hatiralarin hepsi hüzün veriyor.
güzel fark etmiyor galiba.
Ben çok aksi idim.Orospi selcuk demesi boşuna değildi babaannemin..
hahahah
😊
camı catlattim çatlak yerlerini siyah bantla kapatmaya çalıştım cam bildiğin bant izleri.
Sordu babannem "Habu cama ne ettun bu cama ne oldu?yani hahah
Dedimki korkudan babanne(anaka)
"Camı süsledim bak ne güzel siyah bant çok yakıştı dimi anaka.
Başta söyledim ya hatıralar iyiside,kötüsü de insana hüzün veriyor
Aklıma mıhlanan bir anı var. Babamın kitaplığı, içinde Kavgam'ın Almanca ilk baskısı ve İngilizce versiyonu, Erwin Rommel'ın Piyade Taarruzu kitabı, Seven Hassel'ın tüm kitapları, Çin'in askeri klasikleri, savaşlarla, WWII ile alakalı envai çeşit kitap. Sabahın köründe oynuyorum o kitaplarla, bir yandan da gözüm babamda; Alman tıraşından hallice açık kumral saçlarını iyice taramış, sinek kaydı tıraşını dikkatlice kontrol ediyor, tek bir mm bile kaçmamalı. Üniformasını düzeltiyor, sonra gelip saçlarımı örüyor, beyaz kurdeleyi bağlıyor, mavi önlüğümün bembeyaz yakasını düzeltiyor ve çıkıyoruz.
Her gün tekrarlanan bir şeydi ama nedense çok özel gelir bana.
Çocukken yaz tatillerinde Antalya'ya giderdik sonra oradaki kuzenlerle gezip denize girerdik ve arka fonda bu müzik çalardı. Şimdi ne zaman dinlesem o günlere gidiyorum.
https://youtu.be/waLp1H11xLY
Çocukluğumun en tatlı anısı kiraz ağacımızdı. Hemen kapımızın önündeydi. Her mevsimde ayrı güzeldi. Baharda arı vızıltısıyla dolardı. Hiç kurtlanmadığı için en yüksek dallarında kalan kirazları kışın kuşlar ısırıp düşürünce karın üzerinden alıp yerdik. Kuşun ısırdığı meyve tatlı olur derdi annem. Dalından salıncak gölgesinden kilim eksik olmazdı. En iyi arkadaşımızdı kiraz ağacımız.
bisikletlere boncuklar takardık onları görünce bir hüzünleniyorum şimdi göremiyorum hiç çünkü sokakta oynayan çocuk kalmadı
Aklıma en çok dayak ve kaybolma geliyor. Bir de evimize yakın boklu dere vardı sürekli migrenimi azdırırdı. Gerizekalı annem nazar deyip muska yaptırmıştı.
İzmirde çingene komsularımız vardı benimde karaşimşek oyuncak araba vardı pilli çocukları arabayı çalmış sokmusler kendi evlerinin kapısına zil yapmışlar 😂