86
16 May 2020
“Hayatımın En Mutlu Anıymış, Bilmiyordum” Dediğiniz Bir An!
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/723284557571e61f7c998b0156f7568e68a59985/53616c7465645f5f5101ee00ca4b32de7208a534ad3f6c0670f2352eebe9be5292fd0ac226f8259f157a4b596109c087451e67b2bffaac4dba904c5d6595702f29c61c103b481b04047d50a22349c57b5e022f6199ed243431ffb303930574442f793b967fe7e0bd42ea008f2ca6731e.jpg "umitakdeniz")
Bazı anlar vardır, kıymetini bilemezsin, tadını çıkaramazsın çünkü onun son anın olduğunu bilmezsin, sonra zamanı geri alamazsın ve hep içinde kalır. İşte öyle bir şeydi dediğiniz bir an var mı?
/c3673a5d9395f84dc9cd17ccfaccd73df32c8473/53616c7465645f5fb2def0d09a29c32e138f1decf101bf8b76cbb8fd1d68b087cf87f5b3079b4d2e181127ea510ffc9907c75b7ee68a8fd2dc974648ae9524a1ab39a9b26a6b1013797c2f53b5bfeb0cd7ee239b2c7a529cae958acea2c5dcb5b583ccdf0ecd98785770d140cb597d72.jpeg)
/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "pinusnigra")
Yeteri kadar uzaklaşmadıkça bilinmez bu tarz şeyler. Son kez olması gerekir biraz. Belki yanlış ya da çok dramatik düşünüyorum bilmiyorum. Bir çok ölüm, ayrılık ve veda yaşadım bu yüzden seçmek zor ama hadi yine aşktan bahsedelim, havamız şöyle parçalı umutlu olsun :) Aşk güzel şey a dostlar. Tabi ki sözde bir şeyden bahsetmiyorum. Daha derin. Bütünüyle teslimiyetten bahsediyorum. Teslimiyetin getirdiği en onurlu zaferdir bence aşk. Yani, gerçek aşkın gerçekten tarifi zor :) Kalbinin orta yerinden başlayıp en uzak hücrene uzanan tatlı, çocuksu bir heyecan ve en geniş duvarların seni hapsettiği korku ve hüzün. Gerçekten iki tarafı var, hangisini seçersen. Ama elbette hislerin karşılık bulursa tamamdır, tadından yenmez. Goethe der ya "İki ömrüm olsun isterdim, biri yaşamak biri okumak için." Ben de diyorum ki bir ömrüm daha olsun isterdim aşkı hakkıyla yaşamak için. Çünkü olmuyor arkadaşlar. Aşk kontrol edilmeyi değil, kontrol etmeyi seviyor ve her şeyi kontrol etmeye programlanan günümüz insanı aşkı hakkıyla bu yüzden yaşayamıyor. E tabi her masal da mutlu sonla bitmiyor onu söyleyeyim :) Her şey mükemmel olsa bile işler beklendiği gibi gitmiyor. Ama bu da farklı bir olgunluk kayıyor insana. Acının da yaşanması hatta gerçekten sert yaşanması daha kıymet bilen birine dönüştürüyor sizi. Asla yaşadığınız acı için bir suçlama, intikam ya da nefret gibi bir duyguya hapsolmadığınız gün gerçekten olgunlaştığınızı hissediyorsunuz. Sonra anlıyorsunuz ki, hayat bir rüya. Yaşanan tüm güzel şeyler yaşandı ve bitti, şimdi onları da güzel bir gülümseme ile hatırlamak daha iyi bir insana dönüştürüyor sizi. Amma yazdım ama aşk işte tarifi zor. Neyse hadi şimdi o anı anlatayım. 26 Mart 2018, 7. Cadde, Ankara :) O şehir benim için hep başkadır :) o sokaklar çok yaşanmışlık barındırır, nezihtir, asil kaldırımları vardır :) Qnb finansın oradan geçerken gözlerine bakıp, sol elimde belinden tutup yanağından öpmüştüm. Masum bir öpücüktü o. Anlık, hayat dolu. Gülümseyen gözler yaşatıyordu onu. İşte o son sarılmaydı. Bağımsızlığın kırıldığı bir işgal günü resmen :) İş için il dışındaydım, çok stresli ve yoğundum. Kara bulutlar vardı biraz. 6 nisan ayrıldığımız gün oldu. Evet, o 2 yıl boyunca son sarılmaydı. 2 yıl benim için zor geçti her bakımdan. Ama sonra bir mesaj aldım, aynı gün Yenilenebilir Enerji kongresi için Sheraton' daydım. Mesajı olunca kongre falan sarar mı, yapıştır :) hemen taksiye cart curt. Buluştuk ama gidene kadar nasıl heyecanlıyım yani yıllardır tanıdığın biri ama sanki ilk görüşme :))) böyle aptallaştıran bir yanı da var aşkın :) bu da zordu. Yıllarca bırakmadığın ellere dokunmaya çekinmek zor bir andı. Ah o buluşma tam bir film anıydı. Neyse, sonra yine iletişim kurduk ama gülümseten şeyler, geçmişte kaldı. Artık biliyorum ki kirpi metaforu bizimki, yaklaştıkça dikenlerimiz batacak. Bazen insanın bazı şeyleri sadece yaşaması gerekir, yani belki yaşadığın zorluk başka bir kalbe ilham verir. İnsanın hayattaki amacı sadece kendi hedefleri değildir :)
/9eaea4b89c4082dfa3bf8cf94235bb1fb278bdbb/53616c7465645f5f8f709b7ac99b7b58be6cb527124f35c47d81f88b7beb289ec4e3db354ceda4dc036963c9d2fc8998300fe20dc4bc94dbd4f7996d777f2e277c7853b3a79749c2ee5f9ff33eb3aa6c798416443b4c0eab372fa3d16d1612279221c2cc4446e9ac84ea53c6751c5373.jpg "aynenbileader")
Evimden çıktım bir iş görüşmesi için Antalya'ya geldim. Olur dedik herşey de anlaştık mutluyum Nisan 15 deyince sezonla beraber işe başlayacağım. Sevdiğim işi yapacağım yani. Eve uçakla döndüm 1 hafta sonra uçak yolculuğu falan dediler korona ilk vakasını açıkladılar. yurt dışı teması falan Allah'ım aldı beni bir göt korkusu ne yapacağımı bilemedim. 10 gün içinde başlayacağım işten dönüş yaptılar. Koronavirüsten dolayı alımları durdurduk kusura bakmayın dediler. Bu ne demek biliyor musunuz. yiyecek ekmeğin yok uzun zaman sonra iş buluyorsun kendi ihtiyaçlarını karşılamak için sevinçlisin. işte o mutluluk benim gibiler için başkadır. şimdi ne mi yapıyorum. Her gün o son mutluluğun nasıl bu hale geldiğini düşünüp duruyorum amk.
/457840896ff2f9e026666f6694bc7567bf260a91/53616c7465645f5f3e6da1279c4e7b328300cdbb518b817da0a8f16437fceee8a9f576244a6a836fab59fec254d870152e3189780a93ec487c78421bf0b43ccde7f3b02af88c02e4f3ab2f4ac71a6e67ccfa3e45aac0dc88e0ba80e9169e27006d84f8cf903c7b4db5b5551af011d078.jpg "amakafamiznasiguzel")
corona'nın tr'ye gelmesinden bir önceki günmüş. özel olmasının sebebi ise şu hayatta en sevdiğim insanlardan birini son kez görmüş olmam.
/9ff2f3d2b0b8f2de6746aa75d86b2ea3e8c66951/53616c7465645f5f2c725e51c892df4b71e4b67273f6c7439a3347ba49d2ddd4ae5d86fae530084e804d0c4fd907bbba78dd40d837fb950dc78f29832a68a9e944dd773f95cf544104760b62763eae6240e14443836c5698bcd1e82aefd03701102d9390f1fda7f17018098111a43674.jpg "ayse_")
Kardeşimin doğumu. İyi ki yapmışlar şu veleti yoksa ne yapardım bilmiyorum. 20 yaşına geldi gerçi ama hayatımın en mutlu anı oydu bence
7. Yaş Günüm... Meğerse sevdiklerim, arkadaşlarım ile geçireceğim en mutlu günmüş, ama bilmiyordum işte... :)
/c48dc7bc60d0eadff8ffa1932e17c8aba2ce4cfb/53616c7465645f5fc3c6212a90f3acbd76414ab231ef763a9bee9f6b8010abc0a15035adb7704128da57671658a926bf0c3b1e1ad18c4f2178a5d76bb106660a9f8335b7b2369443f746c2c0beef584d8ebffaac6d6412e2d54a7fa6fe66e7602e335840bfd29b32aff955952c4da153.jpg "sucpesinde")
Bir süre öncesine kadar hiç mutlu bir anım olmadı diye düşünüyordum. Dilek tutarken de her zaman mutlu olmayı dilerdim. Sonradan fark ettim ki; ben aslında olayların hep kötü yanlarına odaklanıyormuşum.
Bir sürü güzel anım var, aralarından birini seçmek çok zor.
/b2bb0732696e187b456f01e6ca0bcb68a7a445be/53616c7465645f5f4670dc6499c61b47541cc4d41113554d825b539038a96a2f8675a84d422b34dcac67706d1a8c01c407065f8c1485748e42073e29b454905f843175a62035ee319235850cd4788ae30a939847dd5843d8d87d553c2e78846eea08f0ef761ef3d6f143e053a7c0fb22.jpg "alevalevay")
/a70882b144b260039e14a1f63018cd9736d90846/53616c7465645f5fab6c7c1bb2c834af7f6a6c5ef6e108ebdbe405df9b528d726468469f79ec8520a9f83172b364ceaac284eb06562e615de3df45cc49f3896c2be2f13295be12bfb429652db3a3c6a649bdef90cbafb56a25e636085b3630340935a1151c603fb9e09be91fa849f677.jpg "intelcorei5")
Lise 2 deyken bi sevdigim çocuk vardı. Birgün verdivenden inerken arkadaşlarımla şakalaşıyorduk. Arkadaşım beni verdivenden itti ve sevdigim çocugun üstüne düşmüştüm. Düşerkende dudaklarımız birbirine degmişti. Çok pis sinirlenmiştim. Çocuktanda özür dilememişim. Sinirden. Sonra okul çıkışı eve gittim evde oturdum yaşadıklarımı bi tekrat hatırladım ve çok mutlu oldum çünkü çocugu seviyordum. Sonraki gün özür diledim. Sorun degil dedi oda benden özür diledi hayatımda yaşadıgım en kral gündü. 😊