/1c1ebc77167eceba48b27f68fa8fc0eb22bc2294/53616c7465645f5fd1c5a582c4b5228e990b4a6c034a4e51f71b0446f0c96db029b189fca1535de9c752b4a82c43f24bccfbff1cb7edab38343a26a425be9baf404eb7ff79f8fccaaaefc7429fee564994245f9ee3240d90fb64b66b389e71af01b6be8e4fb747e19edcb6b8151c70e6.jpg "bukafelos")
34 yasima iki gun once girdim. 10 sene once sorsaniz "siktir olup gitsin, ayrilalim demeye gotu yemiyor boyle diyor" derdim. Tartışmasiz bunu derdim.
Olay hic oyle degil. 34 yaşımdayım arkadaşlar ve inanin insan kendi başına kalmak istiyor. En dogal hakki. Bunda hic bir abes durum yok. Son iliskimi resmen biraz kafa dinliyim diye bitirdim. O da burada ki cogu ergen gibi "oyrololom o zomon" dedi ki kendisi 30lu yaslarinda bir anne, iliskimiz oyle bitiverdi yok yere amk. Hic yok yere.
Bir haftasonu kendi basima evde tek ot içerek bilgisayar oynayarak gecirmek istedigimi soyleyemedim amk. Sunu söyleyemedim.
Neden?
Cunku o da burada ki bir cok gerizekali gibi "biraz tek basima kalmak istiyorum," lafini g.tunden anladi.
Aynen boyle devamke.