/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "silivri")
Daha önce de buna benzer bir soru soruldu burada ve kısaca bir şeyler söylemiştim. Bu sefer biraz daha konuşayım. Çünkü soru daha net sorulmuş ve detaylı bir cevabı hak ediyor.
İnsanlık tarihi boyunca daha rahat, işbirlikçi, hızlı ve verimli bir sistem kurulması için insanlara belli kurallar aşılanıyor. Hamurabi kanunları, on emir, budizm'in 5 öğretisi ve benzeri basit ama iyi-kötü kavramının temelini oluşturan kurallar.
İyi-kötü kavramının tartışılması ve tabuları yıkan düşüncelerin ortaya çıkması felsefi olarak çokça gördüğümüz bir şey olsa da halkta karşılığı pek yoktur.
Herkes o temel kurallar çerçevesinde konuşur. Kimse de çıkıp bunlara itiraz etmez çünkü kalıplaşmış düşüncelerdir. Kimsenin itirazı yoktur ve bunları savunan kişinin çok haklı olduğunu düşünür.
Ama iş bireye indiğinde yani kişiselleştiğinde çıkarlar devreye girer. Başkalarının davranışlarına verdiğin tepki senin bir davranışın olarak görünür. Yaptığın her etik dışı davranışın bir aması olur. Bunu %90 değil herkes yapar.
Ve biz her şeyi sadece dışarıdan görürüz.