cimilli
    Dün başıma gelen ilginç olay. Tinder'dan tanıştığım. Efendi mi efendi, güzel mi güzel, saygılı mı saygılı, bir kızla yaklaşık 1 haftadır mesajlaşıyorduk. Sürekli bana aşık Veyselden, aşık Mahsuni Şeriften bahsediyordu. Bunların nasıl büyük halk ozanları olduklarını anlatıyordu. Anlamlandıramıyordum taa ki düne kadar. Dün buluşmaya karar verdik. Kadıköy'de öğlen saat 4 gibi bir barda buluşmak istedim ama kabul etmedi. Ne olduğunu anlayamamış, dumura uğramıştım. Kendisi beni bir kahveye davet etti. Evet kahveye davet etti. 'ne? Nasıl yani? Bildiğimiz kahve mi?' diye şaşkın şaşkın sordum. 'evet, bildiğin kahve' dedi. Çok efendi, çok güzel ve çok saygılı olduğu için kabul ettim. Kahveye girer girmez ellerinde bağlamalarla bekleyen 6 kişi gördüm. 'wtf mk' dedim içimden ama içten içe de merak ediyordum sonu nereye gidecek diye. Benim kız hemen boşta olan bir bağlamayı aldı ve bir köşeye oturdu. Bu arada kızın adı Fatma sonradan öğrendim ki ona âşık Fatma derlermiş. Başladı bu çalmaya ve ağlayarak söylemeye; Garip Fatma, yücesine çıkıyor Yarin geleceği yöne bakıyor İçindeki derya coştu akıyor Bazı da bürünür, güze bu dağlar Ben hem öfkeli, hem hüzünlü, hem duygusal, hem heyecanlı, hem şaşırmış bir şekilde onu dinliyordum. Ama daha fazla dayanamayıp 'kes ağlamayı sokarım bağlamayı' dedim ve kahveyi terk ettim. Her yerden engelledim âşık Fatma 'yı. Bağlama çalan kızlarla işim olmaz sizin de olmasın.

    Günün En Popüler Başlıkları