/5510ebfc870a7dce42168961a40eecd8efe56b0a/53616c7465645f5fb0ee25db95a56bdd8fd9093c90f292e0f9eb1400da545e18cdd0c37f421a90a34eda217d661db838b419b3c7cabd7a0d37bb1d8cc135c3c11749227d54c9bfb8315bb14600b0d00377c507457aaa98f5b256d0021b6b8a0f5a0c7ecb34cc50201b387b107fca5428.jpeg "kalpci")
Hatırlamanın ucu sivridir, hatırlamak siyahı beyaz yapar, bunca acıya katlanıp sonra hepsini gülümseyerek mi anacağım yani? E neden ağladım o kadar. Mesela lisede sevgilimin yanına gitmiş, alevlerde dans etmiş, döndüğümde tatil bitmiş ve ben kitapların bilimsel dehlizlerinde kaybolmuştum. Sonra telefonu açıp küçük minnoş bir kız gibi seni özlüyorum diye ağlamıştım. O kadar gereksiz bir hüzündü ki, sevgilim şaşırmıştı. Yanında olmalıyım yanında olmalıyım… Bunu söyleyip durdum, erkeksin be adamım ne bk yemeye bunu yapıyorsun… Aniden kapadım telefonu ve kendimi toparlamak için şiir yazmaya başladım
Kahverengi hırkalı
Özensiz boyalım benim
Sonra o sözü vücuduma kazıdım
Hatırladım
Hatırlıyorum