/39c3875e9871c1c7d3c8e2e4653ed9d8e20106ba/53616c7465645f5fad433dee3020652b32b8f6b8e59fcd14a92606f3a4847c374bba7d6082cf4e20189776e0edd50b1a3b0d301f1f2c2249b268f5f3c9dfe427c50afc09845cd2cb728b5ed690889c82f501ef4986014e56fe639e433d6d32de4c8115b75518c6068db13a5019d88c61.jpeg "catherine-earnshaw")
Hangi birinden bahsedeyim bilemedim. Lisenin ilk iki yılı bok gibiydi, o kesin.
Dış görünüşümle çok uğraşanlar oldu. Sessiz olmam onları kışkırttı. Az eşyam vardı, bu da dert oldu. Kitaplarımı ve telefonumu çaldılar. Günah keçisi oldum, bütün sınıf kendi işledikleri suçu üzerime attı. Hocaları ve okul müdürünü de işlemediğim bir suç yüzünden bana karşı kışkırttılar. Okuldan nefret ettim, insanlardan nefret ettim, kendimden nefret ettim. Bir şekilde toparladım, hayatımı düzene soktum ama "O kadar piçlik yaptınız, değdi mi?" diye soruyorum bazen kendi kendime.
Okulda zorbalığa uğramayan Allah'ın sevdiği kuludur.