neslihanneslihan
    16 sene geçti üzerinden ama hatırladıkça burnumun direği sızlar. Önceki başlıkta eğitim sürecimden az da olsa bahsettim. Gelelim sonrasına. Annem beni okula gönderdikten sonra memlekette beş parasız kaldı. Babamın kolu kırık çalışamıyor. Ev sahibi evden çıkartıyor. Kira ödenmedi diye. O sıra küçük amcamın eşi doğum yapıyor şimdi yaşadığımız şehirde. Bu bizim Bodrum'a taşınma sürecimiz. Anneme, bebekle anneye kısa süreliğine bakar mısınız ? diyorlar annem 4 yaşındaki kardeşimle Bodruma geliyor. Bir süre Yengeye ve bebeğe bakıyor. Bu sırada Hatay'dan bir haber geliyor ev sahibimiz bizi evden atma peşinde. Babam o sinirle evin eşyalarını dağıtıyor sağa sola. Bir kısmı da depoya kaldırıyorlar. Annem bari Bodrum'da kalayım iş bulayım kızımı okutayım diyor. Bir otele başvuru yapıyor oda görevlisi olarak. Hemen işe alıyorlar ve amcamın evinde sığıntı gibi kalma süreci başlıyor. Bunlardan haberim olmuyor benim. annem anlatmıyor sınavlarım kötü geçmesin diye. Amcam Bodrum'da tutunamayınca Hatay'a dönmek istiyor. Ve hayatımızın travmaları başlıyor. Amcam evin eşyalarını toparlıyor. Annem, soba halı ve tencereler kalsın benim evin eşyaları da sizin olsun diyor. Bizim eşyalar Hatay'da yokluktan getiremiyoruz bile. Amcam ve halam olmaz bize lazım diyorlar ki evlerinde her şey var ihtiyaçları olmayan eşyaları istiyoruz. Hatta yenisini alınca gönderelim diyoruz. Kabul etmiyorlar. Biz kış günü sobasız, halısız, tüpsüz bir evde yaşadık bir süre. ( Sömestr tatiline gelmiştim. ) her gün zeytin ekmek yiyorduk. Isınmak için sahile iniyorduk. Akşam battaniyeye sarılıp oturuyorduk. Yıllar geçti durumu biraz düzelttik . Bayramda Hataya gittik. Bizim eşyalarımızı kullanmaya başlamışlar. Utanmadan sıkılmadan bizden esirgedikleri halıları kaldırıp annemin halılarını sermişler.

    Günün En Popüler Başlıkları