/2d1e332f4a51ab6b3db60b18a69e8deee64fca3c/53616c7465645f5fbdee255992cc25e5b6e592e0c1bc0887e681ea27b1ceb5fa964b367e85f8ea9b0aeba7fd64d277bcc6392c9ef272f6d01c2f11e43b7fcbe00fedf4081707decbd9c284cfca419b8b69063252e49bd591d97555e70a03fc02b29ad3074411d16766d8612e4bce795f.gif "tsukyomi")
A insanının kara deliğe düştüğünü, B insanının da onu gözlemlediğini düşünün. A insanı olay ufkuna girdiği an uzay zaman algısı değişir, zaman onun için yavaşlar ya da durur. Kara delik fiziksel gerçekliği ikiye böler. İlk gerçeklikte A enerji ve yüksek radyasyon sebebiyle daha tekilliğe girmeden ölür. İkinci gerçeklikte ise kütleçekim etkisiyle vücut aşırı uzar. Buna spagettileşme denir.
Buna rağmen B insanı onun sadece orada yavaşladığını ve sonunda durduğunu görür. Çünkü kara delik sadece uzayı değil zamanı da büker ve A kişisinden gelen ışık kara delik sebebiyle orada donar, B kişisine ulaşamaz.
Uzay ne kadar korkutucu ve muhteşem değil mi ya?