/2d1e332f4a51ab6b3db60b18a69e8deee64fca3c/53616c7465645f5fbdee255992cc25e5b6e592e0c1bc0887e681ea27b1ceb5fa964b367e85f8ea9b0aeba7fd64d277bcc6392c9ef272f6d01c2f11e43b7fcbe00fedf4081707decbd9c284cfca419b8b69063252e49bd591d97555e70a03fc02b29ad3074411d16766d8612e4bce795f.gif "tsukyomi")
Hiç sevemiyorum ki. Hayvanları ve sevdiceği severken kendimi kaybediyorum ama konu çocuksa iki metre uzaklaşıyorum. Bu olaya "cute aggression" deniyor, insanların sevimli bulduğu şeylere saldırganlık göstermesi. Beyin bunları gördüğü zaman basıyor dopamini, vücut da bunu dengelemeye çalışıyor, ortaya severken ısırmak, mıncırmak gibi şeyler çıkıyor. Yamuluyorsam düzeltin.