/0fd0c9679ca86a78a0ff3d473f75735eabff7171/53616c7465645f5f33d635f1a43e89f396a7ebc0644df4f959a11058ac881fd4cc7b2815c7c4cbe81fbb43591358d1e1981e3e2d46eb6977a6d2747d3eb5389e5dedeb6353431421fda9a2130a02d0258193c9e1731cbf0c1ea37c0a38d1dbf44a14a65f45bdaf2fd84ef93eb1341eb0.jpg "yesil-makaron")
Mıknatıs mıknatıslığını yapıyor sanki :) Tercüme için de teşekkür ederim. Ayrıca dillerin sadeleşmesi iyi ki varsın demek istiyorum.. Neyse ki daha anlaşılır kelimelerle konuşabilmek mümkün. Kötülük giderse, yok olursa anlamı kalır mı kurtuluşların :)
Neyse ki; ''Bize kalan yalnızca kahramanın yolunun ipliğini izlemektir. Ve nerede bir nefret bulacağımızı düşünürsek orada bir Tanrı bulacağız. Nerede bir başkasını öldürmeyi düşünsek orada kendimizi göreceğiz. Nerede dışa doğru yol almayı umsak orada kendi varlığımızın merkezine geleceğiz. Nerede yalnız olduğumuzu sansak orada bütün Dünyayla birlikte olacağız''
Kibir ile yaşayan Hüdai'nin ciğerler ile sokaklardan geçmesi gibi belki de bazılarımızın barış nehrini ve ruhun hedefine giden yolu bulmadan önce karanlık ve dolambaçlı yollardan gitmek zorundadır. Tıpkı Psykbe'nin cehennem kayıkçısı ile karşılaşması, Belki de güzellik Dante'nin İlahi Komedya'da bahsettiği karanlık ormanın derinliklerindedir.