/789c3afbedc3c797a2afcd3c116d6bbb77adeee2/53616c7465645f5f45138d8d5f480fe0802fd24a142c4b8074570f497b4b18a85e3fc79efd6b972e0bcc977695dacdfaf89b5726653195719bf382d2b155345f246b62580d5d0bf0a034c7181d9c5ece72c16a4617e9ded7265357f06b173833c1152ddfe847bdfdf6383a0e554f4081.jpg "cinayetvaraga")
Bizde de bir tane var. Bizim jenerasyon hep benzer baskılarla yetişti ve bu bizde bazı konularda eksiklikler yarattı. Kendi adıma konuşayim, şımarmasına müsade etmeden, çok kısıtlamadan ama kontrolü de bırakmadan kendi kendine keşfetsin istiyoruz. mümkün mertebe "hayır, yasak, olmaz, aslanım, kaplanım, aşkım, canım, cicim, vs" kullanmadan birey muamelesi yaparak iletişim kuruyoruz. lakin anane, babanne, dedeler bizim otoriteyi sarsıyor. sanki bizi büyüten onlar değilmiş gibi. tabi ben gibi babası olunca bazen ölçüyü kaçırıyoruz. iyileri aldığı gibi kötü alışkanlıkları da alıyor. şikayetçi değilim. o da benim imzam olsun ne yapalım.