Ayrıldığın iyi olmuş. Biraz dışına çık her şeyin. Fazla girmişsin her şeyin içine.
Ve bana yazdığın bir cevaba istinaden; kişisel gelişim kitapları okumaya başka artık bence; eğer kitap okumayı seviyorsan...
Ve psikolojik yardım almak da utanılacak bir şey değil. İnsan hayatının belli dönemlerde kontrolü kaybedebilir. Hiç olmadığı kişi gibi davranabilir. Bunlar elbet geçer gider önemli olan sağlık. Ve kendini sorgulamanı sağlayacaksa bir hayır var o halde...
Gerekçelerini sevgiye aşka bağlayacaksan; unutma dostum “seviyordum, öldürdüm” diyen insanlar var. Bu sevgi değil. Bu başka bir şey. O duygunun ne olduğu üzerine yoğunlaş... Çünkü sevgi değil. Sevgi sahiplenmek değildir ama sevgiyle çok karıştırılan bir histir sahiplenmek (bennnimmmm).
Eğer sevdiğinde öz güvenini kaybediyorsan o halde yükseklik-aşağılık kompleksi olabilir. Bu narsistik bir duygudur.
Şimdi kafanı ellerinin arasına al ve bu yaşadığın duygu dalgalanmalarını geçmişteki sevgilerinde de yaşayıp yaşamadığını düşün. Belki de artık kendi döngülerinle yüzleşme vaktin gelmiştir.
Sevdiğin kişileri korkutuyor yoruyor ve hiç istemediğin karaktere mi bürünüyorsun.
Nazeret insanın kendisine attığı en büyük kazıktır; 2 aydır içinde bulunduğun ruh halin ve duyguların geçmişte kaç kere yaşandı.
Kimseye karşı özre ihtiyacın yok; kendinden özür dilemek dışında. Başını ellerinin arasına al; ve bu defa gerçekten kendinle ilgilen. 🙏
Ve bu arada isminle var olman her zaman açıklık, ya da dürüstlük göstergesi olmayabilir. Bu da narsistik bir duygudan gelebilir. Kendini göstermeden eksik hissediyor olabilirsin. Kendini çok seviyor olabilirsin. Ya da ismini yazmak bile manipülasyon olabilir.
İsimsiz olsaydın daha az kişiselleştirirdin. Daha fazla öz eleştiri yapabilirdin. Burası mental gelişimin için daha faydalı olabilirdi.
Kendisinden (ego, kimlikler, benlikler)vazgeçmeyen; Kendisine (öz) ulaşamaz. Burada isimsizlerin bazıları gizlenmek için isimsiz olabilir. Ama coğu kişinin kendisi (öz) olabilmek adına isimsiz olduğuna inanıyorum.
İsim yok, meslek yok, para yok, gösteriş yok, kimliğini belirleyecek hiç bir şey yok; al sana sıfır kilometre bir kişilik; öz’den olabilme şansın işte burada...