marmarian
    Tüylerim ürperdi... O cocuğun sakinliğine bile kurban olasım geldi. Utandım oturduğum yerde... Kendimi çok suçlu hissettim. Nasıl kıydık biz bu gençlerin umutlarına... Yüreğinde vicdanı ola; bu günümüzde insanın temel hakkı kadar önemli bir ihtiyaç olmuş akıllı telefonu gençlerinize fazla görürken utanır. Biz gençlerinize bir sokak köpeği gibi sadece karın tokluğuna yaşamayı nasıl kayık görürüz? Gençlerimizin gezmeye, görmeye, tatil yapmaya, yurt dışını görmeye; birakın yurt dışını vatanın başka bir köşesini görmeye, eğlenmeye, kitap okumaya, tiyatroya, sevgilisini alıp sinemaya gitmeye, neşeyle yaşamaya, okumaya, üniversiteye gitmeye, dünya insanı olmaya hakkı yok mu? Gençlerimizin bir fare gibi yaşayıp ölmesini hak gören bu zihniyetin kendi yaşam anlayışını utanmadan gençlerinize dayatmasının neresi ideoloji... Bir daha geri dönüşü yok gençliğin.... Bir daha o meraklı, o heyecanlı, o hızlı akan kan, o umutlu yürekler, umutla parlatan gözler parlamayacak.... Her yaş alışında umutlar biraz daha sönecek... Binlerce saray yapsan, binlerce km yol yapsan, binlerce köprü yapsan ne yazar ki halkını açlığı sevemeye muhtaç ettikten sonra... ben izmire 5 saatte değil 8 saatte gitseydim de gençlerimizin yaşamına kan doğranmasaydı... Ben dolana dolana gitseydim de gençlerimiz hayal ettiklerini elde etseydi. Var mı yaşam hakkından daha önemlisi... Ne manası var gençlerinizi 3 kuruşa muhtaç edip onurunu kırdıktan sonra...

    Günün En Popüler Başlıkları